در شرایطی سالگرد انقلاب ۲۲ بهمن۵۷ را گرامی می‌داریم که تحت حاکمیت ولایت فقیه ، از انقلابی که بر خون، زندان و شکنجه و خیزش سراسری مردم ایران برای «آزادی» بنا شده بود، ویرانه‌ای باقی نمانده است.
تصویر امروز ایران از آرزوهای انقلاب بهمن ۵۷ تحت حاکمیت پلید خمینی ـ خامنهای گورستان‌های آباد، جنایت، قتل‌عام، زندان، اعدام، شکنجه، جنگ، کشتار دگراندیشان؛ همراه با کارنامه‌ای سیاه از تحمیل فقر، گرسنگی، بیکاری، بی‌خانمانی و شرایط بد معیشتی در شرایط کرونا با مرگ و میر بالا بر مردم است.
اهداف انقلاب بهمن ـ«آزادی»
خمینی: ۱۲آبان۵۷: ما حکومتی را می‌خواهیم که اگر یک دسته می‌گویند مرگ بر فلان کس، آنها را نکشند.
خمینی: مملکت متمدن این است که آزاد باشد مطبوعاتش آزاد باشد، مردم آزاد باشند در اظهار عقاید و رأی‌شان.
عماد افروغ ـ اول بهمن ۹۹: اگر نظام سیاسی دروغ بگه این دروغ نشت می‌کنه کم نظام سیاسی دروغ میگه؟ کم آمارهای غلط می‌ده؟
محمد صادق کوشکی – مصاحبه با شبکه یک در ۱۲ بهمن۹۹ در بررسی اهداف انقلاب گفت: «نه کارنامه درخشان من نمی‌بینم ببینید یک موقع هست من می‌گویم که در مقایسه با دوران پهلوی ما عقب نیفتادیم و بد عمل نکردیم اما نسبت به اهداف انقلاب ما خیلی عقب هستیم این دو تا حرف است».
حقوق بشر ذبح شده با «مردم سالاری دینی!»
از حقوق بنیادین شهروندان در ایران نیز جز یک اسم بر روی کاغذ چیزی باقی نمانده است. حق آزادی بیان، برابری و عدالت در ایران تحت حاکمیت فاشیسم دینی معنایی ندارد. حقوق زنان، حقوق کودکان، حقوق اقشار مختلف مردم نیز براحتی سلب شده و سرکوب می شود.
روحانی روز اول مهر۹۹ با مدره نمایی پوشالی برای پاک کردن پنجه‌های خونین خامنهای، خطاب به هفتاد و پنجمین مجمع عمومی سازمان ملل گفت: «آزادی سیاسی داخلی برای ما بسیار مهم است و ما به‌عنوان کهن‌ترین دموکراسی در خاورمیانه، به مردم‌سالاری خود می‌بالیم! و آزادی داخلی را با دخالت خارجی، سودا نخواهیم کرد!». (خبرگزاری حکومتی فارس‌ـ ۱مهر۹۹).
روحانی شیاد در حالی از دمکراسی و حق حاکمیت ملت! دم می‌زند که «ایران تحت حاکمیت ملایان در میان کشورها، دومین رتبه از نظر تعداد اعدام، و به نسبت جمعیت، مقام اول اعدامها را در جهان دارد» (عفو بین‌الملل ۱۷مهر۹۹).
ویژگی قضاییه قرون وسطایی در ایران
بنا بر گزارش فدراسیون بین‌المللی حقوق بشر (FIDH) و عفو بین‌الملل در سال۲۰۱۹ دست‌کم ۲۵۳تن، و در ۹ماه نخست سال۲۰۲۰ بیش از ۱۹۰تن در ایران اعدام شده‌اند.
ویژگی‌های روند قضاییه در ایران با ویژگی های زیر سال‌‌هاست تغییری نکرده است:
- دستگیری‌های خودسرانه، بازداشت و بدرفتاری
- عدم برخورداری متهمین به وکیل مدافع دریک پروسدور قانونی
- نفوذ باند بازی درون حاکمیت در روند قضایی
- گرفتن اعتراف از متهمین زیرشکنجه قبل از اعدام
- اعدام فراقانونی و مخفیانه
(سایت رادیو فرانسه‌ـ ۱۸مهر۹۹)
دمکراسی در دوره روحانی با بیش از ۴۰۰۰ اعدامی
نگاهی به کارنامه سیاه ولایت فقیه از آمار زندانیان اعدام شده، تا اعدام کودکان و نوجوانان زیر ۱۸سال، بخشی از سوابق حقوق‌بشر از زمان آغاز نخستین دوره ریاست جمهوری روحانی در سال۲۰۱۳ گواه این حقیقت است که «دموکراسی و مردم‌سالاری دینی!» چیزی به جز ردای پوسیده «اصلاح طلبی قلابی» برای تیز کردن شمشیر ولایت فقیه؛ برای کشتار بیشتر مردم نبوده است.
روحانی جنایتکار در حالی از آزادی سیاسی داخلی! دم می‌زند که در اعتراضات سراسری آبان ۹۸، پاسداران و لباس شخصی های خامنهای ۱۵۰۰نقر را در کف خیابانها قتل‌عام کردند. تلویزیون فرانس بیست و چهار، ۱۶دسامبر ۲۰۱۹ به‌نقل از عفو بین‌الملل گزارش کرد:
«سرکوب معترضان ضددولتی در ماه نوامبر۲۰۱۹، کودکان ۱۵ و ۱۷ساله را نیز در برگرفت که در میان کشته‌شدگان بودند. عفو بین‌الملل اظهار داشت، گواهیهای دلخراشی دریافت کرده که می‌گوید مقامات، معترضان را «قتل‌عام» کرده‌اند».
دیکتاتوری مذهبی در ایران رتبه نخست اعدام کودکان و نوجوانان
براساس گزارش فدارسیون بین‌المللی حقوق‌بشر و عفو بین‌الملل در ۱۸مهر۹۹، از سال۲۰۰۹ تا سپتامبر ۲۰۲۰میلادی دست‌کم ۶۷مورد اعدام نوجوان ثبت شده است.
در گزارش (FIDH) آمده است: «ایران نوجوانان را به اعدام محکوم و آنها را پس از رسیدن به سن ۱۸ یا گاهی پیش از آن اعدام می‌کند. صدور و اجرای حکم اعدام برای اشخاصی که در زمان ارتکاب جرم کمتر از ۱۸سال داشته‌اند در تمامی میثاق‌های بین‌المللی ممنوع شده است». (سایت فدراسیون بین‌المللی جوامع حقوق بشری، ۱۸مهر۹۹).
ایران رکوردار اعدام خبرنگاران در چهاردهه
سازمان گزارشگران بدون مرز در رتبه‌بندی آزادی رسانه‌ها که روز سه‌شنبه ۲اردیبهشت ۹۹ منتشر کرد، ایران تحت حاکمیت ولایت فقیه را در میان ۱۸۰کشور جهان با رتبه ۱۷۳ در قعر جدول قرار داد.
سازمان گزارشگران بدون مرز اعلام کرد: «طی ۴۱سال گذشته حداقل ۸۶۰ روزنامه‌نگار و شهروندـ خبرنگار توسط رژیم ایران اعدام یا زندانی شده‌اند». این سازمان از رژیم ایران به‌عنوان یکی از سرکوب‌ترین کشورها طی ۴۰سال اخیر یاد کرده است. (سایت سازمان گزارشگران بدون مرزـ ۲ اردیبهشت ۹۹)
اعدام صد و دهمین زن در دوران روحانی
سایت البشائر ـ مصر در۳ دی۹۹ در گزارشی از اعدام صدودهمین زن اعدامی در دوره روحانی نوشت: «در زندان سپیدار اهواز، یکی از زنان محبوس در این زندان در اولین روزهای دی ماه۹۹ بدار آویخته شد. این زن که هویت وی مشخص نشده است، حکم اعدام او در زندان سپیدار اهواز به اجرا در آمد. دیکتاتوری دینی بیشتر اعدامها را در خفا و دور از چشم مردم به اجرا می‌گذارد. حکومت ملایان هم‌چنین بالاترین اعدام کننده زنان در جهان است. این اعدامها (به‌شدت) غیرعادلانه‌اند».
برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید
شصت و هفتمین قطعنامه در محکومیت نقض حقوق‌بشر در ایران
مجمع عمومی سازمان ملل متحد، روز چهارشنبه ۲۶ آذر۹۹ شصت و هفتمین قطعنامه محکومیت نقض حقوق‌بشر تحت عنوان قطعنامه «نقض شدید و فاحش حقوق بشر» در ایران را تصویب کرد. پیش از این قطعنامه در ۲۹آبان ماه سال جاری در کمیته سوم سازمان ملل با ۷۹ رأی موافق، ۳۲ رأی مخالف و ۶۴ رأی ممتنع به تصویب رسیده بود.
در این قطعنامه از تعداد بالای مجازات اعدام ابراز نگرانی شده و به‌ویژه اعدام مجرمان زیر ۱۸سال را به‌مثابه نقض تعهدات بین‌المللی توسط حکومت ایران دانسته است.
در این قطعنامه از ایران خواسته شده است به شکنجه و مجازاتهای بی‌رحمانه و غیرانسانی و تحقیرآمیز پایان دهد و سرکوب سیستماتیک، دستگیریها و بازداشتهای خودسرانه مخالفان از جمله عمل ناپدیدسازی اجباری مخالفان را متوقف کند.
ولایت فقیه «ویرانگر انسانیت»
عفو بین‌الملل در پی اعتراضات آبان ۹۸ در گزارشی با عنوان «ویرانگر انسانیت» نوشت: « رژیم ایران اصول سوم و پنجم اعلامیه جهانی حقوق‌بشر را نقض می‌کند. مجازات اعدام که در حقیقت به‌معنای کشتن قانونی انسان‌هاست، هم به منزله نقض «حق زندگی» است.»
هم‌چنین«برخورد مقام‌های ایرانی با بازداشتی‌ها در رابطه با اعتراضات را مورد تحقیق قرار داده و نشان می‌دهد که حکومت ایران به‌طور سازمان‌یافته به نقض شدید حقوق‌بشر، از جمله از طریق بازداشت خودسرانه، ناپدیدسازی قهری، شکنجه و سایر بدرفتاریها و نقض آشکار حق برخورداری از محاکمه عادلانه، اقدام کرده است». (یورونیوز، ۱۲شهریور۹۹).
(سایت دویچه وله ـ ۱۲شهریور۹۹ به نقل از گزارش عفو بین‌الملل از وضعیت بازداشت‌شدگان آبان ۹۸ نوشت: «بازجویان اطلاعاتی سپاه پاسداران بازداشت شدگان، از جمله کودکان، را به این شیوه‌ها مورد شکنجه قرار داده‌اند: برهنه کردن زندانیان و پاشیدن آب سرد بر بدنشان؛ نگه‌داشتن بازداشت شدگان به‌طور مستمر و به مدت طولانی در معرض گرما یا سرمای شدید؛ کشیدن ناخنهای انگشتان دست و پا؛ اسپری فلفل زدن به نقاط مختلف بدن؛ تزریق یا خوراندن اجباری مواد شیمیایی؛ شوک الکتریکی؛ القای حس خفگی با آب؛ و اعدامهای نمایشی».
حاکمیت اعدام
از آغاز سال جاری و در یک سریال مستمر برای خاموش کردن صدای مخالفان و اعتراضات مردمی در حاکمیت اعدامها، روند اعدام در ایران متوقف نشده است.
در۱۱بهمن به‌رغم درخواستهای محلی و بین‌المللی برای متوقف کردن چرخه اعدام مخالفان سیاسی، پس از ۵سال بازداشت، طناب دار به گردن جاوید دهقان‌خلد، فعال بلوچ آویخته شد.
پیش از آن، سازمان ملل با انتقاد از مجموعه اعدامهای وابستگان به اقلیتهای قومی که در گذشته انجام شده است، از ایران خواسته بود تا اعدام “قریب الوقوع” دهقان را متوقف کند.
روز ۲۳ژانویه یک زندانی در قم و ۲روز بعد مهدی علی حسینی از قهرمانان کشتی ایران و روز ۲۷ ژانویه عباس علی‌حسینی در زندان زنجان و روز جمعه ۲۸ژانویه نارویی یک هموطن دیگر بلوچ در زندان دستگرد اصفهان، اعدام شدند.
روز ۲۸ژانویه جانیان قضاییه خامنهای علی مطیری، یکی از شهروندان عرب را به اتهام «محاربه» و «فساد فی‌الارض» در زندان شیبان اهواز اعدام کردند.
این گوشه‌ای از حاکمیت خون‌ریزی است که بر ایران خیمه زده و قیمت بقای حاکمیت خود را از جان مردم و جوانان ایران می‌گیرد.
چرا اعدام؟
نگاهی به وضعیت فلاکت‌بار ایران، از گرسنگی، بیکاری و فقر فراگیر و خشم انفجاری جامعه، پاسخ چرایی این هراس دیکتاتوری دینی به اعدام‌هاست.
در این میان شاهد موضعگیری‌های دست اندرکاران حکومتی هستیم که تلاش می‌کنند هر چه بیشتر فضای سرکوب و ارعاب را در جامعه گسترش دهند. قاسم رضایی جانشین فرمانده نیروی انتظامی می‌گوید: «اگر در درگیری نفر را گرفتید و من ببینم سالم اینجا ایستاده، باید پاسخ دهید چرا؟! اگر قمه دستش بوده باید دستش شکسته شود!» (رضایی-۱۲دی۹۹).
رییسی رئیس قضاییه خامنهای هم خط و نشان می‌کشد و برای تشدید سرکوب از قضات نظام می‌خواهد متناسب با«وضعیت و شرایط»حکم بدهند.(رئیسی-۸دی۹۹).
این همه ترس و ایجاد رعب و وحشت از «وضعیت و شرایط» به‌خاطر آن است که به گفته روزنامه آرمان۶ دی ۹۹« «باید از آن ترسید»چرا که«دیگر آتشفشان گرسنگان هیچگونه ترمزی را نمی‌پذیرد».
آری، طغیان و شورش مردم ایران برای دزدان انقلاب خطرناک است. خامنهای در وحشت از شرایط وخیم اقتصادی و کشتار کرونا، جامعه‌یی جوشان و طغیانی را در چشم‌انداز پیش‌رو دارد. وضعیتی که از چشم خامنهای، روحانی، رئیسی و سایر سران نظام پنهان نیست.
از این رو تلاش می‌کنند با بالا بردن شدت سرکوب، زندان و اعدام هر صدای مخالفی را در جامعه خاموش کنند. البته شرایط زندگی و معیشتی مردم، آنقدر سخت و غیرقابل تحمل است که دیگر اعدام و هم نمی‌تواند مانع آن اعتراضات سراسری مردم ایران شود.
ادامه دارد
ایران – آرزوهای بهمن۵۷ و حاکمیت ولایت فقیه – قسمت اول
به کانال نه به زندان نه به اعدام در تلگرام بپیوندید
https://t.me/NoToPrisonNoToExecution
