وقتی زندان هم مقدس میشود، مقاله ای از ۹۹۱۱۶ که پیش از این با نام سهیل عربی شناخته می شد.
به گزارش کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام، زندانی سیاسی سهیل عربی با انتشار گزارشی تحت عنوان «وقتی زندان هم مقدس» می شود، می نویسد: هر آینه سکوت جایز که نیست، هیچ! بلکه جنایت است.
زندانی سیاسی سهیل عربی هم اکنون در بند ۱۰ زندان رجایی شهر محبوس است. وی پیش از این در زندان تهران بزرگ دوران حبس خود را می گذراند.
سهیل عربی در این مطلب چنین نوشته است:
وقتی زندان هم مقدس می شود
انتقاد به عملکرد مسئولان زندان و افشاگری درباره ی زندان مصداق ارتکاب جرم توهین به مقدسات!
هر آینه سکوت جایز که نیست، هیچ! بلکه جنایت است.
من ۹۹۱۱۶ هستم شما پیشتر مرا با نام سهیل عربی می شناختید. ۹۹۱۱۶ باز هم بازداشت شده ای است که از سالها پیش ویژگی مهمتری از بازداشت شدن حتی هنگامی که در بازداشتگاه است و باز هم متهم و محکوم شدن نداشته است.
۹۹ یعنی سال بازداشت مجدد توسط سازمان اطلاعات سپاه و ۱۱۶ نشان دهنده این است که من پنجاه و هشتمین مرد بازداشت شده در سال جاری توسط سربازان گمنام امام زمان هستم .
در بازداشتگاه ۲- الف افراد را اینگونه صدا میزنند: ۹۹۱۱۶
چشم بندت را بزن و برای بازجویی آماده شو!
۹۹۱۱۶ سر پایین اطرافت را نگاه نکن با هیچکس حرف نزن. اسم واقعیت را حتی به سید و حاجی ها هم نمی گویی…
۹۹۱۱۶ همان ۹۲۰۵۴ است که پس از هفت سال به سلول انفرادی ۲- الف بازگردانده شده. زیرا متنبه و پشیمان نگشته و هنوز مطالباتی دارد. از حقوق بشر از برابری و آزادی از عدالت می پرسد … به راستی که باید با تشدید مجازات، از شدت زنده بودنش کاست تا دیگران را هم تحریک به زنده بودن نکند و شهروندی مطلوب یعنی یک مرده ی متحرک شود …
بازجویی ها آغاز می شود:
چرا ؟
– چی چرا ؟
بازجو: چرا دست بر نمی داری؟ چرا معمولی زندگی نمی کنی؟ چرا آب به آسیاب دشمن میریزی؟ نمی خواهی از زندان خلاص شوی ؟
حالا متهم به اجتماع و تبانی شدی. به عنوان سرتیم و سرشبکه اتصال زندانیان سیاسی به شبکه های معاند (او می گوید امنیتی) شناخته شدی. هر روز گزارش تهیه می کنی. بیانیه صادر می کنی. زندانیان را تحریک به شورش می کنی ...
– شما فکر می کنید چرا ؟ما را به ناحق در این شکنجه گاه ها محبوس کرده اید و از تمام حقوق خود محرومیم. توقع دارید اعتراض نکنیم؟
بازجو: اعتراض هم راه قانونی دارد. شما با بیگانگان و منافقین تماس گرفتید.
۹۹۱۱۶: دادیار ناظر زندان موظف است هر روز یا دستکم هفته ای سه بار به زندان مراجعه کند و مطالبات و شکایتهای زندانیان را بشنود، اما آقای وزیری حتی یک بار هم طی دو سال اخیر به وظایفش عمل نکرده …..
۹۹۱۱۶ همچنان فریاد می کشد. زیرا از دید او عجیب و فجیع است که هم نوعانش از این همه عجایب تعجب نمی کنند و به این همه فاجعه واکنش نشان نمی دهند.
عجیب مثل اینکه: گروهی اموال مردم را غارت می کنند، سرزمینمان را تخریب می کنند. فاسد و ستمگرند …. اما هر روز امنیت، ثروت و قدرت بیشتری کسب می کنند. در عوض آنها که به جور بیدادگری و فساد اعتراض می کنند را مجرم امنیتی می خوانند و هر گونه شکنجه ای را برآنها اجرا می کنند و فجیع مثل اینکه علیرضا، وحید و ستارها در این زندانها کشته می شوند و آب از آب تکان نمی خورد.
حالا نزدیک به یک ماه است که گلرخ ایرایی را به ۲- الف برده اند و محروم از ملاقات با بستگانش است و خانواده اش نگران سلامتی او هستند و دریغ از یک اعتراض جدی که برای شکنجه گران هزینه ایجاد کند و باعث کاهش فشار بر فعالان حقوق بشر در زندانها شود…
حین تبعید از زندان تهران بزرگ به گوهردشت دستم را شکستند. سی و چهار روز بدون هواخوری ملاقات و تماس تلفنی، حتی در این حد که خانواده ام را از سلامتی ام آگاه سازم، در آن بند مخوف که معروف به سوئیت یا بند اجرای حکم است محبوس بودم. بندی که اعدامی ها را قبل از اجرای حکم اعدام به آنجا می آورند.
در آن روزهای وحشتناک شاهد اعدام شدن بیش از دویست انسان بودم.
در ماه صفر!
(معمولا روزهای چهارشنبه احکام اعدام زندانی هایی که مرتکب جرایم غیر سیاسی مثل قتل شده اند، اجرا می شود و شنبه روز اجرای حکم اعدام زندانیان سیاسی است. اما از اواخر شهریور تا نخستین روزهای آبان و پیش از انتخابات آمریکا خیلی شتاب زده حتی در روزهای غیر از چهارشنبه و شنبه احکام اعدام اجرا شد. در بین اعدامی ها افرادی بودند که بیش از ۱۰ سال در زندان بودند و منتظر جلب رضایت شاکی و در تلاش برای تامین دیه بودند. اما ترس از نتیجه انتخابات آمریکا یا عواملی دیگر باعث شد این اعدامهای فجیع رخ دهد).
بعد هم انتقال به ۲- الف و پرونده ای دیگر با اتهامهای مضحک و تکراری: «اجتماع وتبانی» به دلیل اعتراض به وضعیت فاجعه وار زندان تهران بزرگ و افشای حقایق …
گلرخ ایرایی نیز با ضرب و شتم به ۲- الف منتقل شد و حتی به همسر و اعضای خانواده اش اجازه ی ملاقات با وی را نمی دهند.
بجز من، ۱۹ زندانی دیگر نیز در این پرونده هستند. پرونده ی اطلاع رسانی در مورد اوضاع زندان. هیچ یک از ما که متهم به اجتماع و تبانی شده ایم، حتی یک بار هم یکدیگر را ندیده ایم و حتی از طریق تلفن هم با یکدیگر صحبت نکرده ایم. پس چگونه تبانی کردیم ؟
مردم از درون زندان از ظلم به زندانیهای ضعیف هیچ نمی دانند. از معتاد کردن جوانها از فساد و تبعیض درون زندان… به همین دلیل وقتی یکی از زندانیان اقدام به افشاگری می کند و از پشت پرده های زندان میگوید او را سرکوب می کنند.
حالا به دلیل افشاگری درباره زندان علاوه بر «اجتماع و تبانی و فعالیت تبلیغی علیه نظام» متهم به «توهین به مقدسات» شده ام.
و هرگز عجیب نیست که زندان نیز جزء مقدسات محسوب می شود!!!
چرا که ابزار انباشت سرمایه است .
بنیاد تعاون حامی، هر روز میلیاردها تومان از طریق فروش اجناس تاریخ مصرف گذشته و کالای قاچاق و فروش کالاها به چند برابر فیمت بیرون از زندان کسب می کند و در کارگاه های سری دوزی و بسته بندی از زندانیان کار بدون دستمزد و یا با دستمزد بسیار اندک می کشد. ( دستمزد کارگر زندانی در کارگاه های سری دوزی زندان کمتر از صد هزار تومان در ماه است. یعنی بیش از ۱۰ ساعت کار دشوار و کمتر از چهار هزار تومان حقوق در روز که دیگر کارگران زندانی دستمزدی بیش از این دریافت نمی کند و این کارکردن ها اجباری است. یعنی اگر زندانی حاضر به کار کردن نشود به زندانی بدتر تبعید خواهد شد).
کروپاتکین نخستین کسی بود که گفت: «زندانها دانشگاه جرم و جنایتند. زیرا خلافکار کوچک و مبتدی در کنار خلافکارهای حرفه ای کار آزموده و حرفه ای میشود». و لرد وادینگتون وزیر مارگارت تاچر نیز می گوید: «زندان روش پر هزینه ای است که آدمهای ناجور را بدتر می کند.»…( از کتاب آنارشیسم کالین وارد/فصل پنجم جلوگیری از نابهنجاری و آزادسازی کار)
اما زندان برای جمهوری اسلامی کارکردی علاوه بر کسب درآمد از طریق معتاد و خلافکار کردن قربانیان، بی عدالتی و بیگاری کشیدن از آنها دارد و آن، سرکوب منتقد دگر اندیش و عدالتخواهان است …
…
اتاق بازجویی
شماره ۲۰۸
بازجویی با نام مستعار یاسر:
نظرت در مورد مبارزه مسلحانه چیست؟
۹۹۱۱۶: من هم مثل هر انسان سالم و عاقلی از خشونت و سلاح در دست گرفتن بیزارم. اما مبارزه مسلحانه را حکومتها به مردمشان تحمیل می کنند. پاسخ راهپیمایی سکوت و مسالمت آمیز را با گلوله می دهید. روزنامه نگار و منتقد را مجرم امنیتی می خوانید و بدترین شکنجه ها و حتی آزار دادن خانواده فعالان مدافع حقوق بشر….
پس خیلی تعجب نکنید اگر مردم از کنش مسالمت آمیز خسته شوند و در جستجوی راه دیگر باشند…. تاریخ به ما میگوید که هیچ سرکوبگری نتوانسته میل بشر به آزادی عدالت و برابری را از بین ببرد…
ادامه دارد…. برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید
به کانال نه به زندان نه به اعدام در تلگرام بپیوندید
https://t.me/NoToPrisonNoToExecution
