آنچه میخوانید گزارشی از درون جهنمی بنام زندان مرکزی ارومیه است که میتوان آنرا قتلگاهی برای انسانها و راهی بی بازگشت برای هزاران انسانی توصیف کرد که دستگاه جنایتکار قضائیه ولایت فقیه آنها را در این جهنم مخوف زندانی میکند تا اگر هم زنده بیرون آمدند، انسانیتشان نیست و نابود شده باشد.
اخیرا گزارشهایی از منابع مطلع از این زندان، به دست کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام رسیده است که در اینجا از نظرتان میگذارانیم.
زندان مرکزی ارومیه در کیلومتر ۵ جاده ارومیه مرکز استان آذربایجان غربی واقع شده است. این زندان در سال ۱۳۴۸ تأسیس و راه اندازی شد. نام دیگر این زندان، زندان دریا می باشد. ظرفیت این زندان ۷۰۰ نفر است اما تعداد کل زندانیان آن در شرایط کنونی بیش از ۴ هزار نفر است.

شکنجه زندانیان و اعمال محدودیت های مختلف بطور سیستماتیک در این زندان رایج است و بسیاری احکام اعدام زندانهای آذربایجان غربی و حتی مربوط به استان کردستان در این زندان انجام میشود.
تراکم زندانی در این زندان به حدی است که زندانیان در راهروها و مسیر رفت و آمد به سرویسهای بهداشتی و حتی در کنار روشوییها میخوابند.
بر اساس گفته خانواده زندانیان، در بندی که حداکثر ۱۲۰ نفر ظرفیت دارد؛ بیش از ۴۵۰ نفر را محبوس کردهاند و زندانیان مجبورند شب را در میان کریدورها و در کنار مجموعههای بهداشتی به صبح برسانند و بعضا میگویند که حتی جایی برای نشستن ندارند.

گزارش هایی که اخیرا از درون این زندان بدست کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام رسیده است، نشان می دهد که در شرایط کرونا هم وضعیت این زندان هیچ تغییری نکرده و زندانیان در بندهای مختلف در شرایط ناهنجاری از نظر جمعیتی و بهداشتی و زیستی محبوس هستند.
این گزارش آماری نشان میدهد که در کل بندهای زندان مرکزی ارومیه با بیش از ۴ هزار زندانی جمعا ۹۳ سرویس بهداشتی و ۸۲ حمام بیشتر در اختیار زندانیان نیست.
به این ترتیب میتوان حدس زد که زندانیان در چه شرایط غیربهداشتی در بندهای این زندان، روز را به شب میرسانند و با انواع بیماریهای پوستی و تنفسی روبرو هستند.
با این تعداد حمام، بخصوص در زمستانها در این منطقه سردسیر، اگر هر زندانی فقط ۵ دقیقه زمان برای استحمام داشته باشد، باید به مدت ۷ ساعت در شبانه روز آبگرم وجود داشته باشد که زندانیان بتوانند از حمام استفاده کنند. که البته روشن است چنین امکانی در این زندان برای زندانیان وجود ندارد. در خوشبینانه ترین شکل اگر ۲ ساعت آبگرم وجود داشته باشد، تنها ۲۶ نفر از حمام آنهم بمدت ۵ دقیقه استفاده میکنند.
همچنین صبحها وقتیکه زندانیان بعد از بیدارباش نیاز به سرویس و روشویی دارند، صف طولانی تشکیل میشود که این صف هیچگاه پایانی ندارد.
در این زندان برای بیش از ۴۰۰۰ نفر ۲۰۰۰ تحت وجود دارد یعنی دستکم از هر دو نفر، یک نفر تخت ندارد. بنابراین بیش از ۲ هزار نفر کف خواب هستند و شبها جایی برای استراحت ندارند. گزارشها حاکی است که انبوهی از زندانیان روی زمین در کریدورها تا نزدیکی محل سرویس های بهداشتی، در آلوده ترین شرایط، استراحت میکنند.
چنین وضعیت وخامت باری از نظر جمعیتی و بهداشتی را در یک محیط بسته و بدون هوای سالم و تمیز تصور کنید که بیماران کرونایی، بیماران تنفسی و بیماران پوستی و افراد معتاد هم در آن حضور داشته باشند. در آن صورت میتوان ابعاد فاجعه بار انسانی در زندان مرکزی ارومیه را درک کرد.
برغم همه هشدارها از جانب ارگانها و نهادهای بین المللی و حقوق بشری برای آزادی مشروط زندانیان در شرایط کرونا، اما دستگاه قضاییه به ریاست جلادی به نام ابراهیم رئیسی با آن مخالفت می کند و همچنان بر نگهداری زندانیان در زندانها اصرار می ورزد.

برنامه و کیفیت غذای زندان
کیفیت غذایی که به زندانیان داده میشود بسیار پایین و گاها نیم پخته است.
برنامه غذایی زندانیان در هفته از این قرار است:
صبحانه
پنیر دو بار در هفته
حلوا شکری دو بار در هفته
مربا و کره ۵۰گرمی دو بار در هفته
ناهار و شام
عدس دو بار در هفته
لوبیا دو بار در هفته
برنج و مرغ دو بار در هفته (البته میزان مرغ این غذا خیلی کم است)
برنج با عدس و ماست دو بار در هفته (میزان ماست این غذا برای هر زندانی یک قاشق است)
آبگوشت دو بار در هفته
لوبیایی که بعنوان غذا به زندانی می دهند نیم پز و با کیفیت بسیار پایین است بطوری که زندانیان امکان خوردن آن را ندارند.
در وعده هایی که باصطلاح مرغ می دهند، برای هر ۲۰ تا ۳۰ زندانی یک مرغ در نظر می گیرند.
سهمیه نان برای هر زندانی ۲.۵ نان لواش در روز است.
سهمیه هر زندانی از برنج هم نیم کفگیر بیشتر نیست.
عدهای از زندانیان که توان تامین هزینههای خود را ندارند، برای اینکه بتوانند گهگاه مواد غذایی از فروشگاه زندان بخرند، دست به دزدی لباس های سایر زندانیان می زنند تا با فروش پولی بدست بیاورند.
فروشگاه زندان
مواد غذایی که به فروشگاه زندان آورده می شوند مربوط به فروشگاه حامی است که عموما تاریخ آنها گذشته است. بسته بندی های مواد عموما باز شده است. بدترین نوع اجناس و مواد را به فروشگاه زندان می آورند و با دو برابر قیمت به زندانیان می فروشند.
میوه هر دو یا سه ماه یک بار وارد فروشگاه زندان می شود، سیب زمینی هر سه هفته یک بار وارد می شود. حبوبات و برنج با قیمتهای بالا در فروشگاه فروخته می شود.
زندانیان باید با هزینه خودشان ماسک بخرند. قیمت هر ماسک بین ۴ تا ۵ هزار تومان است.
مواد مخدر در زندان
عده زیادی از زندانیان در این زندان به مواد مخدر آلوده شده اند. سرنخ فروش مواد مخدر در دست روسای زندان است. آنان به عمد جوانان را وارد چرخه مصرف مواد مخدر می کنند.
زندانیانی که معتاد هستند، برای تامین هزینه مواد مخدر، مربا و حلوا شکری که سهمیه صبحانه هایشان هست را می فروشند. زندانیانی که مربا و حلوا شکری زندان را نمی خورند، سهیمه خود را به معتادان می دهند تا آنها با فروش این مواد به سایرین، مواد مخدر خود را تامین نمایند. شماری از زندانیان نانهای دور ریز شده را از سطل زباله برداشته و مصرف می کنند.
بیگاری کشیدن از زندانیان
بعضی از زندانیان هم شهرداری میکنند و هم قاشق و لیوان و بشقاب میشویند و هفته ای ۴۰ هزار تومان پول میگیرند، بعضی ها هم شب و روز آشپزی میکنند و ماهی ۴۰ هزار تومان میگیرند. شماری از زندانیان هم تسبیح یا گردنبند درست میکنند و می فروشند تا بین ۴۰ تا ۲۰۰ هزار تومان دربیاورند و برای خانوادههایشان بفرستند.
به زندانیان کارگری که بعنوان تأسیسات بندها را تعمیر و بازسازی می کنند، روزانه یک یا دو بسته سیگار ۵ هزار تومانی و ماهانه ۱۰۰ هزار تومان حقوق می دهند.
لباس زندانیان
در زندان مرکزی به زندانیان تازه وارد لباس داده نمی شود. زندانیان فقط همان لباسی را در اختیار دارند که با آن وارد زندان شده اند. گهگاه زندانیانی که آزاد می شوند، البسه خود را در اختیار سایرین قرار می دهند. یا اگر خانواده یک زندانی برایش لباس نو بیاورد، وی لباس کهنه خود را به آنهایی که لباس ندارند، می دهد.
وضعیت آب و بهداشت
در هر بند بین ۴ تا ۵ ساعت زمان برای استحمام زندانیان وجود دارد. در همین زمانبندی، زندانیان بایستی لباسهای خود را هم بشویند. آب بصورت نوبتی در بندها وصل می شود و گهگاه هم آبگرم وجود دارد.
برای هر دو نفر در ماه یک بسته تاید نیم کیلویی می دهند که این جیره گاها هر دو ماه یک بار توزیع می شود.
برای هر زندانی در ماه یک قالب صابون ۲۵۰ گرمی توزیع می شود که کیفیت آن بسیار پایین است.
بهداری زندان
در بهداری زندان مرکزی ارومیه، آمپول سهمیه بندی شده است. در کل زندان تنها دو نفر مجاز به انجام تزریقات زندانیان هستند.
داروهایی که به بیماران میدهند یکسان است. تفاوتی ندارد که زندانی از چه بیماری رنج می برد، یک سری داروی ثابت هست که برای زندانی تجویز می شود.
داروهایی که به زندانیان داده می شود از این قرار هستند:
هیپو پروفین
مسکن های کدئین دار
شربت سرماخوردگی
شربت ژلاتین
قرص هیستو کناک ۱۰۰ و۵۰ میلی گرمی
شیاف ۵۰و ۱۰۰
شربت اکسپنتوران
اموکسی سیلین برای عفونت
انتی هیستامین . برای ورد به کانال تلگرام ما کلیک کنید.
بیشتر بخوانید:
عوامل زندان مرکزی ارومیه که زندانیان را شکنجه و اذیت و آزار میکنند چه کسانی هستند؟
یورش به بند زندانیان ارومیه و اعتصاب غذای آنان
درگیری در بند ۱۴ زندان مرکزی ارومیه و وحشت از شورش در زندان
به کانال نه به زندان نه به اعدام در تلگرام بپیوندید
https://t.me/NoToPrisonNoToExecution