در سالگرد قیام مردم قزوین ۱۲مرداد۱۳۷۳
موج اعتراض بالاگرفت … جاده ها بسته شد. سینماها، بانک‌ها، ادارات دولتی و پمپ‌بنزین‌ها به آتش کشیده شدند. نیروهای انتظامی محل، کاری از دست‌شان برنمی‌آمد. مردم خشمگین در گروه‌های ۲۵۰نفره به مراکز و بانکهای دولتی حمله‌ور شدند فقط در ۲ خیابان دست کم ۱۱مرکز دولتی آسیب جدی دید ساختمان شهربانی و ستاد مرکزی سپاه و نیروی انتظامی به آتش کشیده شد.
سخنرانی وزیر کشور وقت (بشارتی) در مسجد اصلی شهر قطع شده و مردم مسجد را در اعتراض ترک کردند و اعتراض بالا گرفت. کلیه مغازه‌های شهر بسته شده و مردم، بسیاری از خودروهای پاسداران را به آتش کشیدند. نظام پاسداران در هراس از اینکه این اعتراض بزرگ به شهرهای تهران و زنجان، گسترش یابد علاوه بر نیروی انتظامی و پاسداران در شهر، بیش از دو هزار نیروی ضد شورش را از تهران با هواپیما به قزوین گسیل کرد و راههای ورود و خروج شهر را بست؛ اما، مردم ریل راه آهن قطار را از جا کندند.
ایرج جمشیدی، روزنامه‌نگار مقیم تهران، که چند روز پس از وقایع قزوین از شهر دیدار کرد، می‌گوید: «مردم به ساختمانهای دولتی، بدون استثنا، حمله می‌کردند… به اتّفاق یکی از اهالی قزوین آن روز شهر را گشتیم. متاٌسفانه دیدم که استثنا ندارد».
دیکتاتوری ولایت فقیه لاجرم تنها راه حل را گشودن آتش به روی مردم و به شهادت رساندن و زخمی کردن تعداد کثیری از معترضین دید. در جریان خیزش یکپارچه مردم قزوین، حداقل ۵۰تن کشته، صدها تن مجروح و ۳۰۰۰ تن دستگیر شدند. اما، ولی فقیه درمانده در سانسور خبری کامل، کلیه ارتباطات تلفنی با قزوین را برای جلوگیری از پخش اخبار مربوط به تظاهرات قطع کرده و بلافاصله اعدام دستگیر شدگان را در دستور کارش قرار داد.
قیام ۱۲مرداد قزوین در اعتراض به سرکوب و وضعیت وخامت بار اقتصادی
از ساعت دو بعدازظهر (۱۲مرداد ۷۳) دهها هزار تن از مردم قزوین در اعتراض به سیاستهای سرکوبگرانه نظام و اوضاع وخامت‌بار اقتصادی در یک تظاهرات عظیم با مأموران امنیتی و سرکوبگر درگیر شدند. پاسداران با استفاده گسترده از گاز اشک‌آور، و آبجوش تلاش می‌کردند مردم را متفرق کنند. شمار جان باختگان بسیار و شاهدان عینی از گستردگی این خیزش مردمی گفتند. از تعداد کشته‌ها، زخمی‌ها و بازداشت‌شدگان در جریان حوادث و اعدامی‌های پس از آن اطلاع دقیقی در دست نیست اما از اشارات مقامات و شاهدان و پژوهشگران پیداست، خشونت گسترده‌ای که در سرکوب مردم قزوین به کار گرفته شده ابعاد آن نامشخص است.
مهندس بازرگان فقید در مصاحبه ای با یک روزنامه آلمانی در این باره گفت، کوچکترین تجمعات مردم، اعتصابات کارگران و دانشجویان در وحشت از قیام و خیزش منجر به سرکوب و خشونت می شود. این حکومت شاید بیشتر از ۵ درصد پایه مردمی نداشته باشد. (۲۲ آبان ۱۳۷۳فرانکفورتر روندشاو)
هم چنین وی، در مصاحبه با رادیو بی‌بی‌سی، گفت کشتار و اختناقی که حکومت در قزوین و شهرهای دیگر برای خاموش کردن آتش اعتراضات اجتماعی به آن متوسل می‌شود، نه تنها کارساز نیست بلکه در آینده باعث شعله‌ورترشدن چنین خیزش‌هایی می‌شود: «…هیچ دولتی و قدرتی نمی‌تواند تا ابد روی سرنیزه بنشیند».
اعتراض بزرگ و خشمگینانه مردم قزوین یکبار دیگر به روشن‌ترین وجهی نفرت عموم مردم ایران از نظام ضدایرانی ولایت فقیه را به نمایش گذارد و اثبات کرد که باند تبهکار حاکم از هیچ مشروعیتی در نزد آنان برخوردار نیست و مطمئنا در روز روشن‌شدن حقائق، خیزش و اعتراض مردم قزوین از صفحات خونین و ننگین کارنامه‌ی ناقضان حقوق بشر در ایران خواهد بود.
آری،
این قیام پس از ۲۶سال همچنان می‌جوشد و شعله های سرکش آن در اعتراضات و خیزشهای دیماه ۹۶ و آبان ۹۸ در تهران چنان پایه های استبداد دینی را لرزاند تا جایی که چاره ای به جز کشتار فرزندان مردم ایران نیافت. دستکم ۱۵۰۰ تن از جوانان در آبان ماه ۹۸ به خاک و خون کشیده شدند.
اما دیکتاتورها در تاریخ هرگز عبرت نگرفته و نمی گیرند که اعدام، حبس و کشتار هیچگاه مانع دست یابی مردم به آزادی نیست. برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.
به کانال نه به زندان نه به اعدام در تلگرام بپیوندید
https://t.me/NoToPrisonNoToExecution
