زندانی سیاسی زینب جلالیان کیست؟
نام و نام خانوادگی: زینب جلالیان
محل تولد: ماکو (دشت قشلاق)
تاریخ تولد: ۱۳۶۱
تحصیلات:
اتهامات: همکاری با پژاک
محکومیت: حبس ابد
تاریخ آخرین بازداشت: ۲۰ اسفند ۸۶
محل‌های حبس: زندان سنندج، دیزل آباد کرمانشاه، زندان اوین و هم اکنون در زندان خوی محبوس است
گردآوری و تنظیم: آبان ۹۷
آخرین بروز رسانی: آبان۹۹
زندانی سیاسی زینب جلالیان کیست؟ زندانی سیاسی زینب جلالیان از قدیمی‌ترین زنان زندانی سیاسی در حاکمیت ولایت فقیه بوده و سنگین‌ترین محکومیت (حبس ابد) را در بین زنان زندانی سیاسی دارد.
زینب جلالیان در سال ۱۳۶۱، در روستای دیم قشلاقِ ماکو از توابع استان آذربایجان غربی متولد شد. او در سن ۱۰ سالگی به علت مخالفت خانواده با ادامه تحصیل، از خانه فرار کرد و به حزب کارگران کردستان (پ‌ک‌ک) پیوست که در آن زمان در ایران امکان فعالیت داشت.
۲۰ اسفند ماه ۱۳۸۶توسط ماموران امنیتی با ضرب و شتم و به زور اسلحه در جاده کرمانشاه – سنندج بازداشت و سپس به بازداشتگاه ستاد خبری اطلاعات واقع در میدان نفت کرمانشاه منتقل شد و تحت شدیدترین شکنجه‌های روحی و جسمی قرار گرفت. او سپس به زندان سنندج منتقل گردید.
زینب در سال ۱۳۸۸ به اتهام محاربه از طریق همکاری با گروه پژاک به اعدام محکوم شد. دادگاه رسیدگی به اتهامات زینب جلالیان بدون حضور وکیل مدافع برگزار شد و تنها چند دقیقه بیشتر طول نکشید. محکومیت وی در سال ۱۳۹۰ به حبس ابد کاهش یافت.
مسئولین زندان کرمانشاه جهت تحت فشار گذاشتن این زندانی جهت انجام مصاحبه تلویزیونی در اسفند ۱۳۸۸ وی را از زندان کرمانشاه به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل کردند که نهایتا با مقاومت این زندانی برای عدم اجرای چنین مصاحبه‌ای مجددا به زندان دیزل‌آباد کرمانشاه منتقل شد.
زینب جلالیان با شکنجه‌هایی چون بازجویی با دستبند و پا بند، زدن متوالی کابل به کف پا و همچنین تهدید به تجاوز در حین بازجویی روبرو بوده است. در جریان یکی از جلسات بازجویی، در حالی که بازجو وی را تهدید به تجاوز جنسی کرده بود، در مقابل اعتراض او، بازجو با میله آهنی آن چنان محکم بر سر او کوبید که منجر به بیهوشی زینب گردید.
بارها و بارها تحت فشار قرار گرفت تا جلوی دوربین برود و اعتراف و مصاحبه کند. ولی تسلیم نشد و به این کار تن نداد.
وی مدتی نیز در زندان دیزل‌آباد کرمانشاه محبوس بود و در آذرماه ۱۳۹۳، بدون اطلاع قبلی به خانواده و وکیلش، به زندان خوی منتقل شد.
او هم اکنون در زندان خوی محبوس است و پس از ۱۱ سال حتی یک روز مرخصی برای رسیدگیهای پزشکی و درمان نداشته است.
زینب جلالیان در زمان بازداشت و پس از آن به علت شکنجه‌های شدید فیزیکی، از ناحیه بینایی دچار مشکل شده و از آن پس از اختلال بینایی و بیماری ناخنک چشم رنج می‌برد.
زینب جلالیان از زنان مقاوم زندانی سیاسی است که پیامهایی نیز در ارتباط با خواستها و مطالبات مردم ایران می دهد و به این ترتیب پیوند خویش را با خواستهای مردم اعلام می دارد و دعوت به مقاومت می‌نماید.
او در پیامی به‌مناسبت روز جهانی زن از زندان خوی به افشای گوشه‌یی از جنایات در زندان پرداخت و نوشت: «ای ستمگران، نظاره‌گر بودید و هستید، دیدید نمی‌شود با قتل‌عام، شکنجه و زندانی کردن ما زنان، جلوی حق خواهی ما را بگیرید. وقتی یک زن جوهرش با آزادی سرشته شده باشد، هیچ ظلم و زوری نمی‌تواند او را به زانو در بیاورد.
من زمانی به این حقیقت پی‌بردم که در چنگال ستمگران جمهوری اسلامی بودم. لباسهای مرا بر روی تنم پاره کردند، چشم‌هایم را بستند، دست و پایم را با زنجیر به تخت آهنی بستند و شکنجه وحشتناک مرا شروع کردند. باور کنید هر وقت ستمگران، ظلم و شکنجه را بر من بیشتر می‌کنند، من جسورتر و مقاوم‌تر می‌شوم.».
زندانی سیاسی زینب جلالیان در تاریخ ۱۰ اردیبهشت بطور ناگهانی از زندان خوی به زندان قرچک ورامین منتقل شد،
وی در تاریخ ۵تیر۹۹ و در حال اعتصاب غذا از زندان قرچک ورامین به زندان کرمان منتقل شد وی در حالی در سلول انفرادی در زندان کرمان نگهداری میشد که پیش از انتقالش به زندان کرمان در زندان قرچک ورامین به کرونا مبتلا شده بود و حالش بشدت وخیم بود و در تاریخ ۳۱ خرداد با درخواست بازگشت به زندان خوی و یا زندان اوین دست به اعتصاب غذا زده بود.
وی روز سه شنبه اول مهرماه ۹۹ پس از تحمل سه مال سلول انفرادی درحالیکه وضعیت جسمی اش بشدت وخیم بود از زندان کرمان به زندان کرمانشاه منتقل شد.
زینب جلالیان روز روز ۲۰ آبان ۹۹ در یک تماس کوتاه تلفنی با خانواده اش گفت که او را به زندان یزد منتقل کرده اند.
به کانال نه به زندان نه به اعدام در تلگرام بپیوندید
https://t.me/NoToPrisonNoToExecution
