۱۹ سال شکنجه و زندان، عامل بیماری های متعدد زندانی سیاسی ارژنگ داوودی

۱۹ سال شکنجه و زندان، عامل بیماری های متعدد زندانی سیاسی ارژنگ داوودی شده است

۱۹ سال شکنجه و زندان ارمغان استبداد دینی برای زندانی سیاسی ارژنگ داوودی بوده است. این زندانی سیاسی پس از ۱۹ سال زندان، با وجود بیماری ها همچنان در شرایطی سخت محبوس و تحت فشار است.

به گزارش کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام، ۲۹ خرداد ماه ۱۴۰۱، زندانی سیاسی ارژنگ داوودی مدت ۱۹ سال است که تحت شکنجه در زندان های مختلف ایران قرار داشته و هم اکنون در شرایط سخت بیماری قرار دارد. وی در شرایطی در زندان گوهردشت محبوس است که توان راه رفتن ندارد.

این زندانی سیاسی قریب ۷۰ سال سن دارد، در اواخر اردیبهشت ماه ۱۴۰۱، به صورت تنبیهی به انفرادی گوهردشت فرستاده شد. این در شرایطی است که ارژنگ داوودی از نظر جسمی قادر به تحمل شرایط انفرادی نیست.

زندانی سیاسی ارژنگ داوودی هم اکنون در زندان گوهردشت بدون دسترسی به امکانات پزشکی مناسب در شرایطی سخت محبوس است.

چشمان وی بسیار ضعیف شده و بیماری آب مروارید دارد. او نیاز به چشم پزشک مناسب دارد. وی همچنین پس از پرتاب از طبقه دوم توسط رئیس زندان زاهدان که باعث شکستگی لگن و پا شده بود، با درد و مشکل در لگن و پا، و ضایعه در مهره های کمر مواجه شده است.

وی همچنین به دلیل مشکل زانو نیاز به عمل جراحی دارد و از بیماری‌های دیابت و مشکلات قلبی رنج می ‌برد.

آقای ارژنگ داوودی در ۱۹ سال گذشته، به زندان‌های مختلفی همچون زندان اوين، بازداشتگاه اهواز، زندان بندرعباس، زندان رجایی شهر، زندان زابل و زندان زاهدان تبعيد شد.

در سال ۸۶ خانه و خودرو شخصی وی توسط ماموران حکومتی توقیف و مصادره شد. او در دوران زندان بارها با پیامهای خود به نقض حقوق بشر در زندانهای دیکتاتوری ولایت فقیه اعتراض کرد.

زندانی سیاسی ارژنگ داوودی در ۱۸ سال گذشته، به زندان‌های مختلفی همچون زندان اوين، بازداشتگاه اهواز، زندان بندرعباس، زندان رجایی شهر، زندان زابل و زندان زاهدان تبعيد شد. در سال ۸۶ خانه و خودرو شخصی وی توسط ماموران حکومتی توقیف و مصادره شد. او در دوران زندان بارها با پیامهای خود به نقض حقوق بشر در زندانهای دیکتاتوری ولایت فقیه اعتراض کرد.

آقای ارژنگ داوودی در آبانماه ١٣٨٢ دستگیر شد و تحت شدیدترین شکنجه ها در سلولهای انفرادی زندان ۳۲۸ سپاه پاسداران، بند دو الف قرار گرفت. سپس توسط قاضی دهنوی در دادگاه انقلاب با اتهاماتی همچون راه اندازی و تاسیس «جنبش آزادی ايرانيان» و «کنفدراسيون دانشجويان ايرانی» به ۱۵ سال حبس تعزیری، ۵ سال محرومیت از حقوق اجتماعی، انفصال دائم از مدیریت مجتمع آموزشی-فرهنگی پرتو حکمت، ۷۴ ضربه شلاق و تبعید به زندانهای جنوب کشور محکوم شد.

در تیر ماه ۹۳ وی را که ۶۱ سال داشت، پس از گذشت ۱۰ سال زندان به اتهام عضویت و هواداری و فعالیت مؤثر در پیشبرد اهداف مجاهدین خلق در زندان به اعدام محکوم کردند. این حکم پس از مدتی به ۵ سال حبس تقلیل یافت.

آقای داوودی در مهر ماه ۹۵ از زندان گوهردشت به زندان زابل تبعید شد. وی در خردادماه ۱۴۰۰، پس از ۵ سال به زندان گوهردشت بازگردانده شد.