مقدمه‌ای از گزارش نقض حقوق بشر در ایران :
دیکتاتورها از ابزار واحدی برای سرکوب ملتها استفاده می کنند.
نقض حقوق بشر در ایران از روزی که بلای ولایت فقیه بر سر مردم نازل شد، همراه با آن مقاومت نیز توسط مردم و جوانان آغاز گردید. ابزار این حاکمیت ستمگر برای مقابله با مقاومت مردم در برابر دیکتاتوری، بازداشتهای گسترده، احکام سنگین زندان، اعدام و شلیک به مردم در سطح شهرها می‌باشد.
انواع نیروهای سرکوبگر به بهانه‌های مختلف شکل قانونی و قضایی بخود گرفت.
چوبه های دار و جراثقالها در میادین و خیابانها شروع به کار کردند، تختهای شکنجه و شلاق آماده شد و عوامل وابسته به حاکمیت، نیروهای آتش به اختیار را برای سرکوب مردم به هر خیابان و محله‌ای گسیل کردند.
از اسفندماه سال ۹۷ ابراهیم رئیسی توسط خامنه‌ای بعنوان رئیس قوه قضاییه گمارده شد. او که از اصلی ترین اعضای هیئت مرگ در قتل‌عام تابستان ۶۷ و از عاملین قتل عام ۶۷ است، از جانب مردم بعنوان جلاد ۶۷ نامگذاری شده است. پس شش ماه اول سال جاری را می توان نتیجه عملکرد وی دانست.
آنچه پیش رو دارید گزارش نقض حقوق بشر در ایران در شش ماهه نخست سال ۱۳۹۸ است.
با امید اینکه در آینده، فرزندان ایران زمین، در آزادی و زندگی مسالمت آمیز، این روزهای تاریک کشورمان را همچون خاطره هایی دور بیاد آورند.
نقض حقوق بشر در ایران در شش ماه اول سال ۱۳۹۸
اعدام
آمار:
گزارش آماری نشان می دهد که در نیمه اول سال جاری حداقل ۱۳۲ زندانی در سراسر کشور اعدام شدند. در بین این اعدامها ۴ کودک – مجرم، ۴ زندانی سیاسی و ۶ زن وجود داشتند و ۳ زندانی نیز در ملاءعام اعدام شدند.
طیف سنی اعدام شدگان از ۲۰ تا ۶۰ سال بوده است. پیرترین زندانی اعدام شده یک مرد ۶۰ ساله در زندان خنداب بود. اتهامات منتسب به زندانیان که به موجب آن محکوم به اعدام شده بودند، قتل، مواد مخدر، تجاوز، محاربه (سرقت مسلحانه) ذکر شده است.
بیشترین اعدامها در زندان رجایی‌شهر (گوهردشت کرج)، و پس از آن زندانهای ارومیه و مشهد انجام شده است.
اعدام زندانیان سیاسی:
۴ زندانی بنامهای قاسم بیت عبدالله و عبدالله کرملاچعب از هموطنان عرب اهوازی به اتهام محاربه، حمیدرضا درخشنده هموطن اهل کازرون به دلیل قتل امام جمعه کازرون و سیدجمال حاجی زواره به اتهام جاسوسی اعدام شدند.
حمیدرضا درخشنده که در خرداد ماه سال جاری، امام جمعه کازرون را به دلیل فساد به قتل رسانده بود، به فاصله سه ماه تعیین تکلیف شده و در ملاءعام به دار آویخته شد.
وی برغم شکنجه و فشارهایی که برای ابراز ندامت و توبه بر او وارد آوردند، از کاری که انجام داده بود، ابراز پشیمانی نکرد.
قاسم بیت عبدالله و عبدالله کرملاچعب در شهریورماه ۹۴ بازداشت و به اتهام محاربه به اعدام محکوم شده بودند. خبرگزاری ایرنا اتهام این دو زندانی سیاسی را «محاربه از طریق تشکیل گروه تروریستی با هدف بر هم زدن امنیت داخلی کشور، ارتکاب قتل عمدی، تهیه سلاح جنگی، هدایت گروه تروریستی» عنوان کرده بود. اما این دو زندانی اتهامات وارده را پرونده‌سازی دستگاه امنیتی برای آنان به دلیل فعالیت های مذهبی شان اعلام کرده بودند.
سیدجمال حاجی زواره، کارمند هوا فضای سپاه که به اتهام جاسوسی دستگیر شده بود، در اواخر خردادماه اعدام شد. محل اعدام و پرونده وی مخفی بوده و رسانه ای نشد.
اعدام کودک_مجرم:
در آمار کل اعدامهای ۶ ماه نخست سال ۹۸ به اعدام ۴ کودک مجرم در گزارش نقض حقوق بشر در ایران برمی‌خوریم. مهدی سهرابی فر و امین صداقت، در سال ۹۶ در ۱۵ سالگی به اتهام تجاوز بازداشت شده و بدون اطلاع قبلی خود و وکیل‌شان به اعدام محکوم شده بودند. مهدی سهرابی فر، اعدامی دیگری است که دچار معلولیت ذهنی بوده و سابقه ۱۰ سال بستری بودن در بیمارستان روانی داشته است.
سازمان عفو بین‌الملل با انتشار بیانیه ای این اعدام را محکوم کرده و اعلام نمود: «این نوجوانان تا فاصله کوتاهی پیش از مرگ اطلاع نداشتند که به اعدام محکوم شده‌اند و آثار جراحات شلاق روی جسدشان نشان از این دارد که پیش از اعدام شلاق خورده‌اند. خانواده‌ها و وکلای آن‌ها از برنامه اعدام مطلع نبودند و با شنیدن خبر شوکه شدند.»
علاوه بر این تورج ۲۲ ساله و حمید اوسطی ۲۴ساله نیز پس از گذراندن ۶ سال حبس در زندان های مرکزی کرج و نور، به چوبه‌های دار سپرده شدند. این دو زندانی در سنین ۱۶ و ۱۷ سالگی مرتکب اتهام انتسابی (قتل) شده بودند.
اعدام زنان:
اعدام جنایتکارانه ۶ زن در نیمه اول سال ۹۸ از دیگر رخدادهای سرکوبگرانه در گزارش نقض حقوق بشر در ایران بود. اتهام هر ۶ زن، قتل اعلام شده و در زندانهای قرچک ورامین، نوشهر، مهاباد، ارومیه و مشهد به اجرا گذاشته شده است.
بازداشت شهروندان:
بازداشت شهروندان در ایران به بهانه های مختلف ابزار سرکوبی در دست حاکمیت ولایت فقیه است. در گزارش پیش رو به کمیت و کیفیت بازداشتها در بازه زمانی ۶ ماه نخست سال ۹۸ می پردازیم.
بر اساس اخبار منتشر شده در رسانه های جمعی، طی ششماه اول سال ۹۸ بیش از ۲۶۰۰ نفر در ایران بازداشت شدند. البته این آمار کاملی از بازداشتها در ایران نیست چرا که بسیاری از بازداشتها در رسانه های جمعی منتشر نمی شود.
در دسته بندی بازداشتها، بیشترین بازداشتها مربوط به جرائم اجتماعی بوده و بیش از ۷۰۰ مورد برآورد می‌شود. بازداشت هموطنان با جرائم سیاسی نزدیک به ۷۰۰ تن و آمار بازداشتهای خودسرانه بیش از ۱۰۰۰ تن بوده است.
بازداشتهای خودسرانه:
به بازداشتهایی اطلاق می شود که با جرائم خودساخته توسط عوامل و مأمورین وابسته به دیکتاتوری انجام می‌شود. جرائمی که در بسیاری کشورهای پیشرفته جهان جرم محسوب نمی شود.
بیش از ۶۰۰ هموطنانمان در این بازه زمانی، با اتهاماتی همچون شرکت در میهمانی مختلط، شرکت در کلاس مختلط یوگا، ترویج‌کننده خشونت، سگ‌گردانی، انجام حرکات نمایشی، خودسوزی، هنجارشکنی، نحوه پوشش، شکار حیوانات، تهدید امام جمعه در فضای اینترنت، پخش موسیقی، اعتراض به حجاب اجباری و حضور در مسابقه فوتبال، صاحبان قلیان سرا، شرکت در پیاده روی خانوادگی و … بازداشت شده‌اند.
این بازداشتها توسط پلیس فتا، نیروی انتظامی، مأموران اطلاعات سپاه، گشتی‌های محیط زیست، مأموران امنیتی و مأموران کلانتری انجام گرفته است.
بازداشتهای سیاسی:
شامل معترضانی چون کارگران، معلمان، سیل زدگان مناطق جنوب کشور، شرکت کنندگان در مراسم روز کارگر و روز معلم، خانواده های زندانیان سیاسی، ارتباط با سازمان مجاهدین خلق، همکاری با احزاب کردی، اعتراض به مین گذاری توسط سپاه در جالق سیستان بلوچستان، انتشار مطالب انتقادی در فضای اینترنت و تلگرام، فعالیتهای مذهبی، امضاء نامه برای استعفای خامنه‌ای و درگیری با سپاه می‌شود.
خصوصیت ویژه این نوع بازداشتها مقابله و سرکوب مستقیم برای خاموش کردن اعتراضات مردمی است.
بازداشت پیروان سایر ادیان:
بر اساس قوانین بین المللی انتخاب دین و آيین برای آحاد مردم در سراسر جهان آزاد شناخته شده است. آزادی ادیان حق ذاتی هر فرد است که در اعلامیه جهانی حقوق بشر گرامی داشته شده‌است.
آزادی ادیان عبارت است از آزادی یک فرد یا گروه برای ابراز کردن، عمل، رعایت و پرستش دین و باورهای خود در خلوت یا در سطح اجتماع. همچنین این آزادی شامل قدرت تغییر دین خود یا اختیار داشتن در پیروی نکردن هیچ آیینی نیز می‌گردد.
اما این حق در حاکمیت دیکتاتوری دینی در ایران، برای مردم نادیده گرفته شده و سرکوب در اجتماع شامل پیروان سایر ادیان(غیر از مسلمانان و آنهم فقط شیعیان) نیز می‌شود.
روزانه تعدادی از معتقدان به باورهای دینی مختلف در ایران دستگیر و محکوم به زندان می شوند.
در ششماه اول سال جاری حداقل ۲۹ شهروند از سایر ادیان شامل شهروندان بهایی و نوکیشان مسیحی بازداشت و روانه بازداشتگاهها و زندانها شدند.
بازداشتهای اجتماعی:
این بازداشتها تحت عناوین مختلف از جمله قاچاق، کلاهبرداری، حمل مواد مخدر، سرقت مسلحانه، فساد مالی، اختلاس، زورگیری، قتل، اخلال در نظام اقتصادی، تیراندازی، تبانی و دریافت رشوه انجام می‌شود. آمار این نوع بازداشتها در ششماه اخیر ۷۵۱ تن را شامل شده است.
عوامل دستگیریهای اجتماعی مأموران آگاهی، پلیس به اصطلاح امنیت اخلاقی، نیروی انتظامی، هنگ مرزی و مأموران کلانتری بوده‌اند.
شکنجه های روحی و روانی:
شکنجه در ایران به طور سیستماتیک اعمال شده و یکی از ابزار ایجاد رعب و وحشت در میان مردم است. شکنجه‌هایی که در قرن بیست و یکم شاید از نظر یک ناظر خارجی عجیب بنظر بیاید. اما شهروندان ایرانی بخوبی با آن آشنا هستند.
شکنجه های جسمی علاوه بر بازداشتگاههای اطلاعات و آگاهی در شهرها، در زندانهای مختلف نیز گزارش شده است.
عدم دسترسی زندانیان به حداقل درمان از جمله شکنجه های روحی – روانی اعمال شده در زندان بوده است.
اجرای حکم شلاق:
حداقل ۶ مورد اجرای حکم شلاق در رسانه ها منتشر شده است. دو کودک مجرم مهدی سهرابی فر و امین صداقت در زندان شیراز قبل از اعدام شلاق خوردند. همچنین پیمان میرزاده در زندان ارومیه، یک نفر در اهواز در ملاءعام، یک نفر در سبزوار، یک نفر در ایرانشهر شلاق خوردند.
سازمان عفو بین الملل و گزارشگران حقوق بشر سازمان ملل متحد در مواردی ئچون پیمان میرزاده و دو کودک مجرم اعدام شده در زندان شیراز واکنش نشان داده و آن را محکوم کردند.
صدور حکم شلاق:
صدور حکم شلاق برای شهروندان امری رایج در کشور است. صدور حکم شلاق برای کارگران معترض هفت تپه، کارگران معترض هپکو، معلمان معترض، بازداشت شدگان به بهانه حجاب و زندانیان سیاسی نقض رسمی حقوق بشر توسط قوه قضاییه دیکتاتوری ولایت فقیه است.
از جمله می توان به صدور ۵۸۰ ضربه شلاق برای ۸۶ تن از شهروندان بلداجی، به اتهام اعتراض و مخالفت با انتقال آب منطقه بلداچی اشاره کرد. این هموطنان علاوه بر حکم شلاق، جمعا به ۳۴۴ ماه حبس نیز محکوم شدند.
در شهریورماه یک کودک-مجرم و یک زن باردار توسط دادگاه کیفری استان تهران در کنار سایر مجازات ها مجموعا به ۳۵۰ ضربه شلاق محکوم شدند.
هفت متهم پرونده اعتراضات هفت تپه علاوه بر ۱۱۰ سال حبس، هر یک به ۷۴ ضربه شلاق محکوم شدند. این نمونه ها مشتی از خروار است. این محکومیتها که در دوران ریاست رئیسی به قوه قضاییه صادر شده حکایت از موج جدید سرکوب و فشار دارد.
قتل زندانیان:
در بازه زمانی ششماه اول سال جاری، حداقل ۲ زندانی علیرضا شیرمحمدعلی در زندان تهران بزرگ و بهمن کونانی در زندان رجایی‌شهر به قتل رسیدند.
حداقل ۷ زندانی به دلیل عدم رسیدگی در زندان جان داده و ۷ زندانی نیز در اثر فشارهای وارده دست به خودکشی زدند که سه تن از آنان جان باختند.
برای دانلود پی دی اف نقض حقوق بشر در ایران در شش ماه اول سال ۱۳۹۸ اینجا کلیک کنید.
به کانال نه به زندان نه به اعدام در تلگرام بپیوندید
https://t.me/NoToPrisonNoToExecution
