وخامت حال ارژنگ داوودی زندانی سیاسی ۷۰ ساله در زندان گوهردشت و عدم رسیدگی پزشکی

درحالیکه ارژنگ داوودی زندانی سیاسی ۷۰ ساله به عفونت حاد مبتلا شده، عوامل زندان از رسیدگی پزشکی به او ممانعت می کنند

کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام، ۵ تیر ۱۴۰۱، ارژنگ داوودی زندانی سیاسی ۷۰ ساله، پس از انتقال به قرنطینه زندان گوهردشت (رجایی شهر) به عفونت حاد مبتلا شده و با بیماری کلیه، آب مروارید، درد و جراحت در لگن و پا که در زندان زاهدان ایجاد شده، دیابت و بیماری قلبی در شرایط بسیار سخت در زندان بسر می برد.

با وجود دستور پزشک متخصص مبنی بر ضرورت اعزام فوری وی به بیمارستانی مناسب، مسئولان زندان از جمله قاضی ناظر به نام آخوند حسین زاده به بهانه تشریفات اداری و کسب دستور قضایی، در انتقال او به بیمارستان خارج از زندان برای درمان پزشکی مانع تراشی می‌کند.

زندانی سیاسی ارژنگ داوودی که قریب ۷۰ سال سن دارد، طی دو ماه اخیر با انتقال به قرنطینه که یک محیط بسیار آلوده با شرایط بهداشتی فاجعه بار است، با آزار و اذیت روحی روبرو شده و به دلیل نگهداری در قرنطینه زندان بدنش عفونت کرد.

آقای داوودی حدود ۲ ماه است که از داروهایی که توسط پزشکان زندان تجویز شده استفاده می کند. ولی نه تنها خوب نشده بلکه وضعیت جسمی او رو به وخامت گذاشته است.

پزشک متخصص که هر از گاهی به زندان می آید، دستور اعزام فوری و بستری شدن آقای ارژنگ داوودی به بیمارستان بیرون از زندان را داده است. اما مسئولان زندان تعلل کرده و مدعی شده اند که نیرو برای اعزام ندارند.

لازم به ذکر است که در اردیبهشت ماه ۱۴۰۱، پس از مشاجره لفظی با رئیس زندان، صورتجلسه ای توسط زندانبانان تنظیم و به به‌اصطلاح «شورای انضباطی» ارسال شد. جلسه شورا در غیاب آقای داوودی تشکیل و رای به انتقال وی به زندان مرکزی کرج داده شد.

در نهایت مسئولان زندان آقای ارژنگ داوودی را به قرنطینه زندان گوهردشت که محلی کثیف و غیربهداشتی موسوم به سکو است، منتقل کردند. این اتاق محل نگهداری زندانیان مشکوک به جاسازی مواد مخدر و بسیار کثیف است.

بیشتر بخوانید:

انتقال تنبیهی زندانی سیاسی ارژنگ داوودی به قرنطینه زندان گوهردشت

ارژنگ داوودی ۷۰ ساله در این محل به بیماری عفونی مبتلا شده و بیماری هایش تشدید شده است. با وجود گذشت ۲ ماه از ابتلاء به این بیماری خطرناک که کلیه ها را نیز درگیر می کند و آسیب می رساند، و علیرغم دستور پزشک از انتقال او به بیمارستانی مناسب خودداری می کنند.

در ۱۳ ماه گذشته، پس از بازگشت از تبعید در زندان زابل، چشم او که مبتلا به آب مروارید است عمل نشده است. علاوه بر این پای راستش در زندان زاهدان به علت کمبود امکانات، خوب عمل نشده و نیاز به یک عمل دیگر در تهران دارد.

بیماری دیگر او بیماری پروستات است که نیاز به عمل جراحی دارد.

بدلیل خطرناک بودن بیماری های عفونی شدید آقای داوودی، او می باید در محیطی غیرآلوده و بیمارستانی با امکانات کافی بستری و معالجه شود. بیمارستان هایی که طرف قرارداد زندان گوهردشت هستند، فاقد امکانات و شرایط بهداشتی مناسب برای درمان و عمل جراحی این زندانی سیاسی می باشند.