زندان مرکزی ارومیه کجاست؟

زندان مرکزی ارومیه در کیلومتر ۵ جاده ارومیه مرکز استان آذربایجان غربی واقع شده است. این زندان در سال ۱۳۴۸ تأسیس و راه اندازی شد.

زندان مرکزی ارومیه کجاست؟

آخرین بروزرسانی: خرداد ۱۴۰۱

نام دیگر این زندان، زندان دریا می باشد. ظرفیت این زندان ۷۰۰ نفر است اما تعداد کل زندانیان آن در شرایط کنونی ۵ هزار نفر گزارش شده است.

بافت جمعیتی زندان مرکزی ارومیه متشکل از ۶۰ درصد زندانی کرد و اهل سنت و ۴۰ درصد زندانی ترک و شیعه میباشد. زندانیان کرد و اهل سنت اکثرا از شهرستانهای استان آذربایجان غربی به این زندان تبعید شده‌اند.

زندانیان با جرائم اجتماعی در زندان مرکزی ارومیه تحت عناوین مختلف بطور سیستماتیک توسط زندانبانان و مامورین مورد ضرب و شتم و شکنجه جسمی قرار می گیرند.

زندانیان سیاسی زندان مرکزی ارومیه در وضعیت نامناسبی از نظر امکانات و بهداشت به سر می‌برند و برخلاف اصل تفکیک جرائم، در کنار تعدادی از مجرمین خطرناک نگهداری می‌شوند.

در این زندان ورزش انفرادی و جمعی ممنوع بوده و حفاظت اطلاعات آن را طرح فرار می داند.
زندان مرکزی ارومیه با تراکم جمعیت بالا یکی از اصلی ترین زندانهای استان آذربایجان غربی است. اغلب اعدام‌های زندانهای آذربايجان غربی و حتي كردستان در اين زندان به اجرا درمی‌آید.

تراکم زندانی در این زندان به حدی است که زندانیان در راهروها و مسیر رفت و آمد به سرویس‌های بهداشتی و حتی در کنار روشویی‌ها می‌خوابند.

بر اساس گفته خانواده زندانیان، در بندی که حداکثر ۱۲۰ نفر ظرفیت دارد؛ بیش از ۴۵۰ نفر را محبوس کرده‌اند و زندانیان مجبورند شب را در میان کریدورها و در کنار مجموعه‌های بهداشتی به صبح برسانند و بعضا میگویند که حتی جایی برای نشستن ندارند.

دست اندرکاران زندان از جمله قاضی ناظر بر زندان فردی به نام تورج مختاری، به زندانیان گفته‌اند: «اینجا قوانینش با تمامی زندانهای دیگر فرق می‌کند و ما قوانین خاص خودمان را داریم».

استقرار زندانیان

در این زندان برای بیش از ۴۰۰۰ نفر ۲۰۰۰ تحت وجود دارد یعنی دستکم از هر دو نفر، یک نفر تخت ندارد. بنابراین بیش از ۲ هزار نفر کف خواب هستند و شبها جایی برای استراحت ندارند. گزارشها حاکی است که انبوهی از زندانیان روی زمین در کریدورها تا نزدیکی محل سرویس های بهداشتی، در آلوده ترین شرایط، استراحت می‌کنند.

بندهای زندان مرکزی ارومیه

این زندان در مجموع ۱۵ بند دارد.
بند ۱، ۲، ۳ و ۴ با جرائم سرقت مسلحانه وقتل دارای حکم ابد یا قصاص میباشند
بندهای ۹ و ۱۱ زندانیان با جرائم مصرف کننده وخرده فروش موادمخدر محبوس هستند.
بندهای ۱۴ و ۱۵ شامل زندانیانی به جرم ترانزیت موادمخدر محکوم به اعدام شده اند.
بند ۱۸ مربوط به نسوان میباشد.
بند۱۲ معروف به بند سیاسی است که در بین آنها مجرمین خطرناک نیز میباشند که برای اذیت وآزار زندانیان سیاسی در این بند نگاه داشته می شوند.
در بند نوجوانان نیز تعداد زیادی زندانی با اتهامات مربوط به مواد مخدر، سرقت و قتل محبوس هستند.
در بند «روان درمانی» که کمتر از ۱۰۰ نفر گنجایش دارد بیش از ۱۸۰ زندانی محبوس می‌باشند. بند روان درمانی شامل دو بند ۱ و ۲ می باشد.
ملاقات زندانیان با اعضای خانواده های خود هر ماه یک بار بمدت ۲۰ دقیقه می‌باشد و برای تحویل گیری وسایل از خانواده هایشان اکثرا با مشکل مواجه می شوند .

بند زنان زندان مرکزی ارومیه

بند زنان در یک سالن بزرگ قرارگرفته و بصورت کوپه بندی با دیوارهای کوتاه به ۸ اتاق تقسیم شده و در هر اتاق حدودا ۲۰ زندانی با ۱۶ تخت وجود دارد که شماری از آنها بصورت کف خواب بسر میبرند.

برای این زنان زندانی فقط ۵ دستشویی و ۳ حمام وجود دارد اکثرا هم دستشویی ها خراب و غیرقابل استفاده می‌باشد آبگرم هم برای استحمام به طور معمول قطع است که زندانیان مجبورند با آب سرد حمام کنند.

دراین بند کودکان نیز همراه با مادرانشان در زندان بسر میبرند. با توجه به شلوغی و کثیفی این بند، کودکان در معرض ابتلاء به بیماریهای مختلفی از جمله بیماریهای گوارشی و پوستی قرارمیگیرند.

بیشتر زنان این زندان به اتهاماتی همچون خرید و فروش مواد مخدر، رابطە نامشروع، کلاهبرداری، سرقت، قتل عمد و غیرعمد بازداشت شده‌اند.

وضعیت پزشکی و دارویی

یکی از اصلی ترین مشکلات زندانیان، امکانات محدود بهداری زندان است که سهمیه نوبت رسیدگی بند زنان ماهی یکبار میباشد. با توجه به ظرفیت بالای زندانیان و امکانات محدود، پزشک عمومی فقط اقدام به معاینه می‌کند و نهایتا امکان تجویز داروهای مسکن را دارد.

ویزیت دکتر درمانگاه زندان ظرف ۱۰ دقیقه ۵۰ تا ۱۰۰ نفر بیمار را ویزیت میکند و داروهایی را تجویز می کند که اصلا ربطی به بیماری زندانیان بیمار ندارد. در این زندان دکتر چشم وجود ندارد.

دندانپزشک هم هر ۶ ماه یک بار امکان رسیدگی به بند زنان زندانی را دارد و کسانیکه مشکل درد دندان دارند باید ماهها تحمل کنند تا نوبت آنان شود .

در بهداری زندان مرکزی ارومیه، آمپول بصورت سهمیه بندی شده برای زندانیان توزیع می‌شود. در کل زندان تنها دو نفر مجاز به انجام تزریقات زندانیان هستند.

داروهایی که به بیماران میدهند یکسان است. تفاوتی ندارد که زندانی از چه بیماری رنج می برد، یک سری داروی ثابت هست که برای زندانیان تجویز می شود.

در این زندان داروهایی که برای بیماران استفاده می‌شود اکثرا تاریخ گذشته هستند. به همین علت در بند عمومی این زندان، شماری از زندانیان فلج شده‌اند.

یک زندانی محکوم به اعدام در این زندان به نام شمس الدین تاتاری به دلیل وقت کشی مسئولان زندانی قبل از رسیدن به بیمارستان زندانی که دچار حمله قلبی شده بود قبل از رسیدن به بیمارستان جان باخت.

اعزام زندانی با بیماریهای سخت به بیمارستان خارج از زندان باید با دستور دادستان و رئیس زندان باشد و مستلزم ماهها انتظار است.

زندانیان محکوم به قصاص و اعدام از هرگونه رسیدگی پزشکی در بیمارستان خارج از زندان محروم می باشند.

اسامی برخی از مسئولان و شکنجه گران این زندان

۱. ناصر عتباتی، رئیس کل دادگستری استان آذربایجان غربی
۲. مجتبی محمدی مدیرکل سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی استان آذربایجان غربی

۳.کربلایی مسئول حفاظت اطلاعات سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی استان
۴.داریوش بخشی رئیس زندان مرکزی ارومیه

۵.پیمان خانزاده معاون زندان که همکاری نزدیک و فعالی با سازمان اطلاعات سپاه و اداره اطلاعات برای سرکوب و پرونده سازی علیه زندانیان دارد
۶.نادر آذرنیا مسئول حفاظت اطلاعات زندان
۷.جواد محمدی مسئول واحد بازرسی زندان
۸.تورج مختاری قاضی ناظر
۹.اتابک اصغری کارمند بانک پارسیان شعبه زندان مرکزی ارومیه
۱۰.فرهاد حیدری، افسر نگهبان زندان
۱۱.موسی زاده، متصدی فروشگاه سالن یک و دو
۱۲.دکتر بهنام، رئیس بهداری
۱۳.فاطمی، رئیس اندرزگاه
۱۴.نجفی و قره باغی، افسر نگهبان
این جانیان و عوامل سرکوب زندانیان در زندان مرکزی ارومیه با اعمال قوانین سختگیرانه، حمله و هجوم های ناگهانی به بندها، تحقیر و توهین زندانی، محروم کردن زندانیان از اولیه ترین حقوقشان، شکنجه آنان و صدور احکام سنگین، آنان را در شرایط بسیار سخت و دشوار قرار داده و به این ترتیب شکنجه می کنند.

مافیای قاچاق مواد مخدر:‌

در زندان مرکزی ارومیه، مانند بسیاری از زندان‌های دیکتاتوری ولایت فقیه، مواد مخدر به وفور و ارزان در دسترس زندانیان قرار داده می‌شود. عوامل زندان از این طریق، پول کلانی به جیب می‌زنند.

بنا به گفته زندانیان سیاسی و عقیدتی، اعضای باند مافیای قاچاق مواد‌مخدر به زندان عبارتند از:
رئيس زندان، قره باغی رئيس اندرزگاه ، دکتر بهنام رئيس بهداری، فرهنگ رئيس اندرزگاه، فاطمی رئيس اندرزگاه، نجفی و قره باغی افسر نگهبان.

بنا به گفته این زندانیان، قاضی ناظر بر زندان هم در این زد و بندها دست دارد که با بالا بردن آمار زندانیان و موافقت نکردن با رأی باز و آزادی مشروط و عفو موردی و پایان حبس، بر بقای این بازار سیاه می افزاید. بیشترین درآمد حاصل از این زد و بندها به جیب قاضی ناظر بر زندان و یکی از نمایندگان وزارت اطلاعات به اسم مستعار علیرضا می‌ریزد.

عوامل زندان خودشان زندانیان را به قرص‌های متادون معتاد کرده‌اند و بعد با تحویل ندادن این قرص‌ها به زندانیان آنها را آزار و شکنجه می‌دهند. در تاریخ خرداد ۱۴۰۰ زندانیان فریاد می‌زدند: «شما باعث معتاد شدن و بدبخت شدن ما هستید، شما ما را معتاد کردید که ما اعتراض نکنیم.»

زندانیان بارها به دلیل تحویل ندادن داروهایشان، در مقابل بهداری زندان دست به تجمع زده و اقدام به اعتراض کرده‌اند.

زندانیانی که معتاد هستند، برای تامین هزینه مواد‌مخدر، مربا و حلوا شکری که سهمیه صبحانه‌هایشان هست را می‌فروشند. زندانیانی که مربا و حلوا شکری زندان را نمی‌خورند، سهمیه خود را به معتادان می‌دهند تا آنها با فروش این مواد به سایرین، مواد‌مخدر خود را تامین نمایند.

زندانیان اجیرشده برای ازار و اذیت:‌

یکی از زندانیان جرائم خطرناک و قلدور بنام ابراهیم خطیبی اهل کرمانشاه، از جمله کسانی است که با حمایت مسئولان زندان، سایر زندانیان را مورد ضرب و شتم و بی احترامی قرار می‌دهد.

باندهای مافیا در هماهنگی با رئیس زندان:‌

در این زندان نمونه‌هایی از اخاذی مبالغ هنگفت از زندانیان توسط یک باند مافیایی متشکل از مسئولین زندان صورت گرفته است. این باند مافیایی، زیر نظر و با اطلاع، رئیس زندان به کار خالی کردن جیب زندانیان مشغول هستند. برغم افشاگری‌های انجام شده در شبکه‌های اجتماعی در رابطه با اخاذی از زندانیان، هیچ اقدام جدی برای حل این مساله و بازگرداندن پول‌های زندانیان به آنان، از جانب دستگاه قضاییه و سازمان زندان‌ها صورت نگرفته است.

شکنجه و آزار و اذیت زندانیان:‌

بنا به گزارش یک منبع موثق «ماموران جنایتکار یک زندانی به نام امیر رضایی را از پله‌های طبقه دوم به پایین پرتاب کردند که بنا به گفته شاهدان وی درجا بی‌هوش شده و ستون فقراتش می‌شکند و احتمال قطع نخاع وی وجود داشت. ولی مامورین جنایتکار با همین حالت بیهوشی او را کشان‌کشان به انفرادی برده و دور از چشم دوربین و سایر زندانیان دست و پای وی را بسته و شروع به شکنجه و ضرب و شتم وی کردند. شدت ضربات بقدری بوده که وی به هوش نمی‌آمد بطوریکه ماموران مجبور شدند او را به بهداری ببرند. اما ساعتی بعد، وی بدلیل شدت شکنجه‌ها و ضربات بر سر و بدنش، جانش را از دست داد و به قتل رسید».

ماموران و رئیس این زندان در پی این بودند که با صحنه‌سازی و اخبار دروغ، علت جان باختن این زندانی را مصرف مواد مخدر اعلام کنند ولی آثار شکنجه و ضرب و شتم روی بدن این زندانی مشهود بود.

ضرب و شتم زندانی تا سرحد مرگ از نمونه شکنجه‌های رایج در این زندان است.

قطع تلفن ها

در درگیری‌های مختلفی که در زندان صورت گرفته و در پی آن زندانیان با ضرب و شتم شدید مواجه شدند، تلفن زندان مرکزی ارومیه را قطع کرده تا اخبار به بیرون از این زندان درز نکند.

بیگاری کشیدن از زندانیان

بعضی از زندانیان هم شهرداری می‌کنند و هم قاشق و لیوان و بشقاب می‌شویند و هفته‌ای ۴۰ هزار تومان پول می‌گیرند، بعضی‌ها هم شب و روز آشپزی می‌کنند و ماهی ۴۰ هزار تومان می‌گیرند. شماری از زندانیان هم تسبیح یا گردنبند درست می‌کنند و می‌فروشند تا بین ۴۰ تا ۲۰۰ هزار تومان دربیاورند و برای خانواده‌هایشان بفرستند.

به زندانیان کارگری که بعنوان تأسیسات بندها را تعمیر و بازسازی می‌کنند، روزانه یک یا دو بسته سیگار ۵ هزار تومانی و ماهانه ۱۰۰ هزار تومان حقوق می‌دهند.

لباس زندانیان

در زندان مرکزی ارومیه به زندانیان تازه وارد لباس داده نمی‌شود. زندانیان فقط همان لباسی را در اختیار دارند که با آن وارد زندان شده‌اند. گهگاه زندانیانی که آزاد می‌شوند، البسه خود را در اختیار سایرین قرار می‌دهند. یا اگر خانواده یک زندانی برایش لباس نو بیاورد، وی لباس کهنه خود را به آنهایی که لباس ندارند، می‌دهد.

وضعیت آب و بهداشت

در هر بند بین ۴ تا ۵ ساعت زمان برای استحمام زندانیان وجود دارد. در همین زمانبندی،‌ زندانیان بایستی لباس‌های خود را هم بشویند. آب بصورت نوبتی در بندها وصل می شود و گهگاه هم آبگرم وجود دارد.

برای هر دو نفر در ماه یک بسته تاید نیم کیلویی می‌دهند که این جیره گاها هر دو ماه یک بار توزیع می‌شود.

برای هر زندانی در ماه یک قالب صابون ۲۵۰ گرمی توزیع می‌شود که کیفیت آن بسیار پایین است.

در کل بندهای زندان مرکزی ارومیه با بیش از ۴ هزار زندانی جمعا ۹۳ سرویس بهداشتی و ۸۲ حمام بیشتر در اختیار زندانیان نیست. بر این اساس به هر ۴۳ نفر یک سرویس بهداشتی و به هر ۴۸ نفر یک حمام تعلق گرفته است.

به این ترتیب می‌توان حدس زد که زندانیان در چه شرایط غیربهداشتی در بندهای این زندان، روز را به شب می‌رسانند و با انواع بیماری‌های پوستی و تنفسی روبرو هستند.

با این تعداد حمام، بخصوص در زمستان‌ها در این منطقه سردسیر، اگر هر زندانی فقط ۵ دقیقه زمان برای استحمام داشته باشد، باید به مدت ۷ ساعت در شبانه روز آبگرم وجود داشته باشد که زندانیان بتوانند از حمام استفاده کنند. البته روشن است چنین امکانی در این زندان برای زندانیان وجود ندارد. در خوشبینانه‌ترین شکل اگر ۲ ساعت آبگرم وجود داشته باشد، تنها ۲۶ نفر از حمام آنهم بمدت ۵ دقیقه استفاده می‌کنند.

برنامه و کیفیت غذای زندان:

کیفیت غذایی که به زندانیان داده می‌شود بسیار پایین و گاها نیم‌پخته است.
برنامه غذایی زندانیان در هفته از این قرار است:

صبحانه

پنیر دو بار در هفته
حلوا شکری دو بار در هفته
مربا و کره ۵۰گرمی دو بار در هفته

ناهار و شام

عدس دو بار در هفته
لوبیا دو بار در هفته
برنج و مرغ دو بار در هفته (البته میزان مرغ این غذا خیلی کم است)
برنج با عدس و ماست دو بار در هفته (میزان ماست این غذا برای هر زندانی یک قاشق است)
آبگوشت دو بار در هفته

لوبیایی که بعنوان غذا به زندانی می دهند نیم‌پز و با کیفیت بسیار پایین است بطوری که زندانیان امکان خوردن آن را ندارند.
در وعده‌هایی که باصطلاح مرغ می‌دهند، برای هر ۲۰ تا ۳۰ زندانی یک مرغ در نظر می‌گیرند.
سهمیه نان برای هر زندانی ۲.۵ نان لواش در روز است. سهمیه هر زندانی از برنج هم نیم کفگیر بیشتر نیست.

فروشگاه زندان

مواد غذایی که به فروشگاه زندان آورده می‌شوند مربوط به فروشگاه حامی است که عموما تاریخ گذشته است. بسته بندی های مواد عموما باز شده است. بدترین نوع اجناس و مواد را به فروشگاه زندان می آورند و با دو برابر قیمت به زندانیان می‌فروشند.

میوه هر دو یا سه ماه یک بار وارد فروشگاه زندان می‌شود، سیب‌زمینی هر سه هفته یک بار وارد می‌شود. حبوبات و برنج با قیمت‌های بالا در فروشگاه فروخته می‌شود.
زندانیان باید با هزینه خودشان ماسک بخرند. قیمت هر ماسک بین ۴ تا ۵ هزار تومان است.

لیست اسامی و مشخصات زندانیان سیاسی زندان مرکزی ارومیه که تا تاریخ بهمن ۹۸ توسط کانون حقوق بشری نه به زندان نه به اعدام به ثبت رسیده است:‌

۱. احمد تمویی، فرزند نبی، محکومیت ۱۵سال به اتهام همکاری با احزاب کردی، تاریخ بازداشت ۸ آبان ۱۳۸۶
۲. هارون تندرست، فرزند جمال، محکومیت و اتهام نامشخص، تاریخ بازداشت ۶ مرداد ۱۳۹۸
۳. رحمی تورگوت، فرزند عبدالله، تبعه ترکیه، محکومیت ۵سال به اتهام هواداری از گروههای مخالف نظام، متولد ۱۰ خرداد ۱۳۹۶
۴. عبدالمجید (آران) تیباش، فرزند خالد، محکومیت ۴ سال به اتهام همکاری با یکی از احزاب کرد مخالف نظام، تاریخ بازداشت ۱۹ تیر ۱۳۹۸
۵.کمال عبداللهی، محکومیت ۵ سال به اتهام جاسوسی و اقدام علیه امنیت ملی، تاریخ بازداشت بهار ۹۷، محبوس در بند ۵
۶. محمد پتایشی، محکومیت ۵ سال به اتهام عضویت در گروههای مخالف نظام، بازداشت در بهار ۹۷، محبوس در بند ۵
۷. حاتم اوزدمیر، فرزند عبدالرحمان، محکومیت نامشخص، اتهام عضویت در پ کا کا، تاریخ بازداشت ۲۸ مرداد ۹۸
۸. شاکر بهروز دیزج، فرزند سلیم، محکومیت نامشخص متهم به هواداری از گروههای مخالف نظام، تاریخ بازداشت ۲۱ اسفند ۱۳۹۷
۹. محی الدین تازه وارد، فرزند یوسف، محکومیت نامشخص به اتهام عضویت در گروههای مذهبی، تاریخ بازداشت ۷ آبان ۱۳۹۷
۱۰. ابراهیم خلیل صدیقی همدانی، محکومیت ۱۹ سال به اتهام عضویت در سازمان مجاهدین خلق و تبلیغ علیه نظام، تاریخ بازداشت ۴ اسفند ۹۷، محبوس در بند روان درمانی ۲
۱۱. سالار صدیقی همدانی، فرزند ابراهیم، محکومیت ۱۹ سال به اتهام عضویت در سازمان مجاهدین خلق و تبلیغ علیه نظام، تاریخ بازداشت ۴ اسفند ۹۷، محبوس در بند روان درمانی ۲
۱۲. دیاکو رسول پور، محکوم به اعدام به اتهام همکاری با احزاب کردی مخالف نظام، تاریخ بازداشت اسفند ۹۱ ، محبوس در بند ۳-۴
۱۳. صابر شیخ عبدالله، محکوم به اعدام به اتهام همکاری با احزاب کردی مخالف نظام، تاریخ بازداشت اسفند ۹۱ ، محبوس در بند ۳-۴
۱۴. کامران کمانی، محکومیت ۵سال به اتهام همکاری با پژاک، بازداشت در تابستان ۹۸، محکومیت ۵ سال محبوس در بند ۳-۴
۱۵. کیوان مکرمی، محکومیت ۵سال به اتهام همکاری با پژاک، بازداشت درتابستان ۹۸، محکومیت یک سال محبوس در بند ۳-۴
۱۶. سیدآرام امین الاسلام زاده، فرزند سیدخالد، محکومیت ۱۱ سال به اتهام اقدام علیه امنیت ملی از طریق تشکیل گروههای سلفی در فضای مجازی، تاریخ بازداشت ۱۲ خرداد ۱۳۹۸ ، محکومیت
۱۷. ارسلان خودکام، فرزند خالد، محکومیت اعدام به اتهام جاسوسی برای حزب دمکرات، تاریخ بازداشت ۳ اردیبهشت ۱۳۹۷
۱۸. صالح خوش‌کلام، فرزند ابوبکر، محکومیت و اتهام نامشخص، تاریخ بازداشت ۲۱ خرداد ۱۳۹۶
۱۹. محمد حسین‌پور، فرزند علی، محکومیت ۵ سال به اتهام عضویت در گروههای مذهبی، تاریخ بازداشت ۱۴ مرداد ۱۳۹۷
۲۰. سامان حسینی اصل، فرزند علی، محکومیت ۴ماه به اتهام همکاری با گروههای مخالف نظام، تاریخ بازداشت ۲۷ اسفند ۱۳۹۷
۲۱. سیروان حسینی اصل، فرزند علی، محکومیت و اتهام نامشخص ، تاریخ بازداشت، ۲۷ اسفند ۹۷
۲۲. جواد یوسفی، فرزند فرامرز، محکومیت ۱۱ سال به اتهام عضویت در گروههای مذهبی، تاریخ بازداشت ۲۵ مهر ۱۳۹۵
۲۳. وفا اسدی (اسعدی)، فرزند نبی، محکومیت و اتهام نامشخص، تاریخ بازداشت ۱ دی۱۳۹۵ ، محکومیت
۲۴. بشیر پیراماوانه، فرزند صالح، محکومیت ۴ سال به اتهام عضویت در گروههای کردی، تاریخ بازداشت ۱۶ اسفند ۱۳۹۵
۲۵. سیامک اشرفی اشگه‌سو، فرزند محی‌الدین (ریوان)، محکومیت ۵ سال به اتهام همکاری با گروههای مخالف نظام، تاریخ بازداشت ۲۰ خرداد ۱۳۹۵
۲۶. اوات جوانبخت، فرزند عثمان، محکومیت و اتهام نامشخص، تاریخ بازداشت ۲۳ فروردین ۹۷
۲۷. کمال حسن رمضان سولو، فرزند حسن، محکومیت ۱۰ سال و نیم به اتهام همکاری با پ ک ک ، تاریخ بازداشت ۸ شهریور ۱۳۹۳
۲۸. رضا خجسته، فرزند صاحبعلی، محکومیت ۳ سال و ۹ ماه به اتهام عضویت در ری استارت، تاریخ بازداشت ۲۱ آبان ۱۳۹۷
۲۹. کامران درویشی، فرزند خالص، محکومیت ۵ سال به اتهام عضویت در گروههای کردی مخالف نظام، تاریخ بازداشت ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۵
۳۰. منصور دودگانلو میلان، فرزند ابراهیم، محکومیت و اتهام نامشخص، متولد ۱۶ مرداد ۱۳۹۸
۳۱. حسن (سلیم) رستگاری مجد (مته)، فرزند سلطان (حاجی)، محکومیت ۱۸ سال به اتهام همکاری با گروههای کردی، تاریخ بازداشت ۳ مهر ۱۳۹۳
۳۲. اکبر رشیدی، فرزند فاضل، محکومیت ۱۵ سال به اتهام محاربه از طریق عضویت در گروه های سلفی، تاریخ بازداشت ۲۳ تیر ۱۳۹۸
۳۳. رسول رشیدی، فرزند فاضل، محکومیت نامشخص به اتهام عضویت در گروههای مذهبی، تاریخ بازداشت ۱۰ مرداد ۱۳۹۸
۳۴. خسرو زرستان، فرزند محی الدین، محکومیت ۱۵ سال به اتهام محاربه از طریق عضویت در گروه های سلفی، تاریخ بازداشت ۱۷ مرداد ۱۳۹۸
۳۵. محمد (عصمت) سلحشور، فرزند خورشید، محکومیت ۵ سال به اتهام همکاری با گروههای کردی، تاریخ بازداشت ۲۱ خرداد ۹۷
۳۶. ایرج صوفی محمدده شمس، فرزند ابراهیم، محکومیت به اتهام، تاریخ بازداشت ۱۸ ابان ۹۸
۳۷. سعید سنگر، فرزند مصطفی، محکومیت ۱۸ سال به اتهام محاربه و ارتباط با سازمان مجاهدین خلق، تاریخ بازداشت ۹ دی ۱۳۸۲ با توضیح اینکه حکم وی تمام شده ولی آزاد نشده است.
۳۸. محمد شیرینی، فرزند حسین، محکومیت و اتهام نامشخص، تاریخ بازداشت ۲۲ خرداد ۱۳۹۶
۳۹. توفیق عبداللهی، فرزند حسین، محکومیت ۱۵ سال به اتهام عضویت در گروههای مذهبی، تاریخ بازداشت ۱۹ مرداد ۱۳۹۵
۴۰. بهزاد عباسی قراگوزلو، فرزند فریدون، محکومیت ۱۰ سال به اتهام عضویت در گروههای مذهبی، تاریخ بازداشت ۲۵ مهر ۹۵
۴۱. هدایت عبدالله‌پور، فرزند ابوبکر، محکومیت اعدام به اتهام همکاری با حزب کردستان، تاریخ بازداشت ۲۵ مهر ۱۳۹۵
۴۲. سردار عثمان بکر، فرزند عثمان، محکومیت ۵ سال به اتهام همکاری با گروههای کردی، تاریخ بازداشت ۶ شهریور ۱۳۹۵
۴۳. حسین عثمانی، فرزند سالار (صالح)، محکومیت نامشخص به اتهام همکاری با حزب دمکرات، تاریخ بازداشت ۴ اسفند ۱۳۹۲
۴۴. محمد میرزایی دمیرچی کندی، فرزند یوسف، محکومیت و اتهام نامشخص، تاریخ بازداشت ۶ تیر ۱۳۹۸
۴۵. هدایت علیزاده کان‌رش، فرزند احمد، محکومیت نامشخص به اتهام همکاری با گروههای مذهبی، تاریخ بازداشت ۳ خرداد ۱۳۹۶
۴۶. اکبر عمری قوجوقی، فرزند یحیی، محکومیت و اتهام نامشخص، تاریخ بازداشت ۳ اردیبهشت ۱۳۹۶
۴۷. ابراهیم عیسی‌پور، فرزند عبدالله، محکومیت ۱۱ سال به اتهام همکاری با پژاک، تاریخ بازداشت ۱۸ تیر ۱۳۹۰
۴۸. خالد فریدونی، فرزند حسن، محکومیت حبس ابد به اتهام همکاری با حزب دمکرات، تاریخ بازداشت ۱۰ شهریور ۱۳۷۹
۴۹. عمر فقیه‌پور، فرزند محمدرسول، محکومیت حبس ابد به اتهام همکاری با حزب دمکرات، تاریخ بازداشت ۱۰ شهریور ۱۳۷۹
۵۰. یوسف قرنی‌پور، فرزند ابوبکر، محکومیت و اتهام نامشخص، تاریخ بازداشت ۲۵ مرداد ۱۳۹۶
۵۱. محمد قنبردوست، فرزند ابوبکر، محکومیت ۴ سال به اتهام عضویت در گروههای مذهبی، تاریخ بازداشت ۲۹ مرداد ۱۳۹۶
۵۲. احمد قنبردوست، فرزند ابوبکر، محکومیت ۵ سال به اتهام عضویت در گروههای مذهبی، تاریخ بازداشت ۲۹ آذر ۱۳۹۶
۵۳. رهبر کمانی (کمالی) قرایی، فرزند قربان، محکومیت و اتهام نامشخص، تاریخ بازداشت ۱۹ تیر ۱۳۹۸
۵۴. عارف محمدی سورکان، فرزند مولود، محکومیت ۵ سال به اتهام همکاری با حزب دمکرات، تاریخ بازداشت ۱۰ تیر ۹۸
۵۵. علی محمدی مقدم، فرزند منوچهر، محکومیت ۱۸ سال به اتهام محاربه، تاریخ بازداشت ۱۶ دی ۱۳۸۸
۵۶. رحیم محمود (محمودی) آذر، فرزند عبدالرحمن، محکومیت ۵ سال به اتهام عضویت در گروههای کردی، تاریخ بازداشت ۲۸ اسفند ۱۳۹۶
۵۷. سیروان محمودی اقدم، فرزند اسماعیل، محکومیت ۵ سال به اتهام عضویت در گروههای مذهبی، تاریخ بازداشت ۱۷ بهمن ۱۳۹۵
۵۸. ابراهیم مرادی فرزند عبدالله، محکومیت و اتهام نامشخص، تاریخ بازداشت ۲۰ آذر ۱۳۹۶
۵۹. عبدالسلام مردان رزگه، فرزند محمد، محکومیت نامشخص اتهام عضویت در گروههای مذهبی، تاریخ بازداشت ۷ آبان ۱۳۹۷
۶۰. محی الدین ملاابراهیمی الکابادی، فرزند محمد، محکومیت اعدام به اتهام عضویت در گروههای کردی، تاریخ بازداشت ۱۶ آبان ۱۳۹۶
۶۱. امید ملک محمد، فرزند حسین، محکومیت و اتهام نامشخص، تاریخ بازداشت ۳ مرداد ۱۳۹۷
۶۲. خضر علیزاده، متولد ۱۳۷۰ و متاهل، محکومیت ۱۰ سال به اتهام همکاری با حزب دمکرات، تاریخ بازداشت ۱۵ شهریور ۹۵
۶۳. محمد میرزایی، فرزند اسماعیل، محکومیت ۵ سال به اتهام عضویت در گروههای کردی، تاریخ بازداشت ۲۲ مهر ۱۳۹۸
۶۴. پیمان میرزازاده، فرزند نورالدین، محکومیت ۳ سال و ۸ ماه و ۱۰۰ ضربه شلاق به اتهام همکاری با گروههای کردی، تاریخ بازداشت ۵ بهمن ۱۳۹۷

اسامی ۱۶۶ تن از زندانیان محکوم به اعدام در زندان مرکزی ارومیه (که تا دیماه ۹۷ به ثبت رسیده است)

همکاران کانون حقوق بشری نه به زندان نه به اعدام اقدام به گردآوری اسامی ۱۶۶ تن از محکومین به اعدام در بندهای مختلف زندان مرکزی ارومیه کرده‌اند.

اکثر این زندانیان به اتهام قتل و سرقت مسلحانه به اعدام محکوم شده اند. حداقل ۳۶ تن از زندانیان نیز به اتهام مواد‌مخدر محکوم به اعدام هستند.

همچنین یکی از محکومین به اعدام در این زندان، هدایت عبدالله پور از زندانیان سیاسی می‌باشد.
اسامی ۱۶۶ تن از زندانیان محکوم به اعدام در زندان مرکزی ارومیه از این قرار است:
۱. رضا آگور فرزند حسین
۲. جعفر اردشیری فرزند باقر
۳. محمد تیموری فرزند رضا
۴. بابک پیری فرزند قدت
۵. خلیل آگوش فرزند عثمان
۶. حسین کتلان لو فرزند جلال
۷. نایب عباسپور فرزند احمد
۸. ابراهیم بهزادی فرزند سلیم
۹. حاتم خویی فرزند قاسم
۱۰. نوبخت صحرایی فرزند احمد
۱۱. کمال سلطانی فرزند محمد
۱۲. هیمن بنانوند فرزند محمد
۱۳. محمدی فرزند محمدرسول
۱۴. سعید تنها فرزند کریم
۱۵. محمد علی میرزالو فرزند عبدالحلیم
۱۶. حمید خورشیدی فرزند درویش
۱۷. شهباز ابراهیمی فرزند احمد
۱۸. عروج علی اصل حسینی فرزند پرویز
۱۹. کمال سعیدی فرزند قادر
۲۰. عزت طاهری فرزند رحمان
۲۱. محمدعارف نجفکن فرزند محمد صادق
۲۲. سعید عبدالهی دیزجی فرزند علی بابا
۲۳. عبدالله بنایی فرزند عثمان
۲۴. مجید خلیل کانلی فرزند صالح
۲۵. مجتبی کهریزی فرزند علی
۲۶. ناصر جوانبخت فرزند هرمان
۲۷. عبدی فرزند سامی
۲۸. مصطفی احمدزاده فرزند محمد
۲۹. حسین آقازاده فرزند اسماعیل
۳۰ . صمد بهزادی فرزند وهاب
۳۱. عثمان خاکزاد فرزند محمد
۳۲. ابراهیم فاقع فرزند محمد
۳۳. طیب شیخ نژاد فرزند محمد
۳۴. رحمان داداش زاده فرزند محمد سلیم
۳۵. داریوش داداش زاه فرزند محمد سلیم
۳۶. اصغر داداش زاده فرزند محمد سلیم
۳۷. فردین حسن زاده فرزند نوروز علی
۳۸. ناعی عمرزاده فرزند عمر
۳۹. ساجی عمرزاده فرزند عمر
۴۰. حمدالله محمدزاده فرزند چنگیز
۴۱. حمید مصلح گنبدی فرزند مصطفی
۴۲. سعید آرمد فرزند کشو
۴۳. فرهاد سلیمانی فرزند عیسی
۴۴. حسن فاضلی پور فرزند درویش
۴۵. رمضان شیخو فرزند ابوبکر
۴۶. خلیل صالحی فرزندحسین
۴۷. انور عبداللهی فرزنداسد
۴۸. ادریس جبارزاده فرزند هاشم
۴۹. عبدالله محمدپور فرزند هادی
۵۰. عبدالصمد منافی فرزند حسین
۵۱. محمد خضرپور فرزند خذر
۵۲. محمدامین منافی فرزند فؤاد
۵۳. عبدالسمیع منافی
۵۴. علی عبداللهی فرزند عبدالله
۵۵. صالح منافی فرزند سلطان
۵۶. قانع منافی فرزند حسین
۵7. جعفر اسماعیلی فرزند محمد
۵۸. خدابرق صحرایی فرزند حسین
۵۹. عثمان صحرایی فرزند محمد علی
۶۰. حسین رحیمی فرزند حبیب
۶۱. حسین اعتصام فرزند جمشید
۶۲. مصطفی نعمانی فرزند سلیم
۶۳. مهدی مصطفی زاده فرزند مزید
۶۴. سعید صوفی فرزند فرزند عبدالله
۶۵. آواک جوانمرد فرزند احمد
۶۶. صلاح جوانمرد فرزند احمد
۶۷. رسول کاوانی فرزند محمد
۶۸. رمضان احمدپوری فرزند صالح
۶۹. پرویز سعیدوند فرزند نقی
۷۰. اسماعیل نعمت پور بشیر
۷۱. محمد روشنی فرزند علی
۷۲. اسد کشاورز فرزند یدالله
۷۳. غلامرضا امیری فرزند
۷۴. مقدم علیزاده فرزند علی
۷۵. قربان لک فرزند فیروز
۷۶. موسی مسلم پور فرزند اسماعیل
۷۷. محمدحسن هاشمی فرزند غلام رضا
۷۸. محمد اعظم فرزند زلفعلی
۷۰. فرمان امیرپور فرزند محمد
۸۰. احمد اکبری فرزند جواد
۸۱. اوروز علی امیر نژاد فرزند محمد
۸۲. مرتضی اشرفی فرزند بهروز
۸۳. صیاد خانیار فرزند گلاب
۸۴. محمد فرهاد دوست فرزند والی
۸۵. علی جلیل اقدم باقر
۸۶. داوود اکبری فرزند منوچهر
۸۷. کاظم عبدالعالی پور فرزند عبدالعلی
۸۸. یوسف خرمی فرزند لزگی
۸۹. اسلام رشیدپور فرزند جعفر
۹۰. حسین دولتخانی فرزند فریدون
۹۱. محمد محمد زاد فرزند مرادعلی
۹۲. محسن مصطفی زاده یوسف
۹۳. حمزه جباری فرزند عباس
۹۴. بیت الله مطلبی
۹۵. حمید بخشی فرزند رحمان
۹۶. صالح صبری فرزند امیر
۹۷. عبدالحسین چابک فرزند
۹۸. رضا فرمان بردار فرزند کاظم
۹۹. رحمان قیطرانی فرزند حسین
۱۰۰. یوسف پورعلی فرزند سلیمان
۱۰۱. حسین حقیب فرزند رحمت
۱۰۲. سلمان خانعلی لو فرزند حسین قلی
۱۰۳. صیاد اعتصامی فرزند حمید
۱۰۴. علی محمد پور فرزند سیف علی
۱۰۵. بابک اصلانی فرزند سلمان
۱۰۶. میرعلی ملکزاده فرزند محمد
۱۰۷. حمید شیعی پور
۱۰۸. شاهین غلامی فرزند
۱۰۹. مهدی آذریون فرزندحسین
۱۱۰. اکبر چوپانی فرزند قربانعلی
۱۱1. علی سلیمانی
۱۱۲. عبدالرحیم منصور فرزند عبدالله
۱۱۳. زین العابدین حسین زاده فرزند حسین
اسامی زندانیان قصاصی – روان درمانی ۱
۱۱۴. سعید محمدی
۱۱۵. حمید میرزایی
۱۱۶. ارسلان یاسینی
۱۱۷. مهدی عبدیل نزاد
۱۱۸. ایوب وجدی
۱۱۹. رامین نظری

اسامی زندانیان محکوم به قصاص – روان درمانی۲

۱۲۰. محمد نعمتی
۱۲۱. زرار پیغامی
اسامی زندانیان بند ۱۲
۱۲۲. داوود میهن دوست
۱۲۳. هدایت عبدالله پور فرزند ابوبکر عضو حزب دمکرات
۱۲۴. هژیر ایران نژاد فرزند عثمان جرم مواد مخدر
اسامی تعدادی از زندانیان زیر حکم قصاص و محکوم به اعدام بند جوانان
۱۲۵. امیر محمدپور فرزند محمد اهل بوکان
۱۲۶. پژمان پیری اهل ارومیه
۱۲۷. سیروان احمد پور اهل سردشت
۱۲۸. اسلام پورمند اهل میاندوآب
۱۲۹. فاروغ دریایی اهل اشنویه
۱۳۰. علیرضا شاگویی اهل خوی

اسامی تعدادی از زندانیان محکوم به اعدام بند ۱۵ – مواد مخدر

۱۳۱. طاهر شایان
۱۳۲. علی زندی
۱۳۳. حسین سروری
۱۳۴. تقی ابراهیمی
۱۳۵. علی منداس
۱۳۶. پنجعلی حسینی
۱۳۷. جهانگیر نوجوان
۱۳۸. هزار علیزاده
۱۳۹. فرامرز حسینی
۱۴۰. نصرت آلوسی
۱۴۱. فکری هلاله
۱۴۲. حفظ الله عباسی
۱۴۳. حسین با اخلاق
۱۴۴. ابوبکر اروندیان
۱۴۵. آرام قادری نیا
۱۴۶. توفیق جهانگیری
۱۴۷. حمید یوسفی
۱۴۸. بنی صدر تیموری
۱۴۹. شهاب اخوان ابراهیمی
۱۵۰. ابراهیم خضری
۱۵۱. ارشد جهانگیر زاده
۱۵۲. اکبر علیزاده
۱۵۳. بهنام شایان
۱۵۴. شعبان نبی زاده
۱۵۵. امیر عبدالله زاده
۱۵۶. خدیر انزلی
۱۵۷. فاروغ اسلام سکان
۱۵۸. امیر منلی
۱۵۹. رامین جنگلی
۱۶۰ احمد درویش پور
۱۶۱. بایزید رشانی
۱۶۲. سیف الدین محمدپور
۱۶۳. محمد پور
۱۶۴. حیدر
۱۶۵. رامین
۱۶۶. حاجی مصطفی

اعتراضات خانواده‌ها و زندانیان زندان مرکزی ارومیه از سال ۱۴۰۰ تاکنون

۱۴فروردین‌ ۱۴۰۰، دستکم تعداد ۸ زندانی متهم به جرائم مواد مخدر در زندان مرکزی ارومیه برای اجرای حکم ضدانسانی اعدام، به انفرادی منتقل شدند. این زندانیان پیش از این به اعدام محکوم شده بودند. خبرها حاکی است که دهها تن از اعضای خانواده این زندانیان، به محض شنیدن انتقال فرزندان و بستگان خود برای اعدام، بسرعت خود را به مقابل درب زندان رسانده و دست به اعتراض زدند.

۱۵ فروردین‌ ۱۴۰۰، شماری از اعضای خانواده های زندانیان محبوس در زندان مرکزی ارومیه که از روز ۱۴ فروردین جهت اجرای حکم اعدام، به قرنطینه منتقل شده بودند، در مقابل این زندان دست به تجمع اعتراضی زدند. این خانواده ها شنبه شب هم به محض اطلاع از انتقال فرزندان و بستگان خود به انفرادی، بسرعت خود را به مقابل زندان رسانده و دست به اعتراض زده بودند.

۱۹فروردین ۱۴۰۰، دو زندانی به نامهای جلیل اسماعیل نژاد و امین نوری از بند ۱۴ زندان مرکزی ارومیه به دلیل اعتراض به توزیع مواد مخدر در داخل بند، توسط عوامل اجیر شده و توزیع کنندگان مواد مخدر که از طرف رئیس زندان بکار گرفته شده‌اند، به شدت مجروح شدند.

۲۵ فروردین۱۴۰۰، یک زندانی بنام علی سراج وظیفه محبوس در بند ۴-۳ زندان مرکزی ارومیه در اعتراض به تاخیر ۴۵ روزه در آزادی اش، با گچ گرفتن سرخود دست به اعتصاب غذای اعتراضی زده و در سالن بند متحصن شده است.

۲خرداد ۱۴۰۰، هفت زندانی که در بند امن زندان مرکزی ارومیه محبوس هستند، در اعتراض به شرایط فاجعه بار این بند و همچنین بدرفتاری زندانبانان با زندانیان دست به اعتصاب غذا زده‌اند.

۹ خرداد۱۴۰۰، سه یگان شامل یگان گارد زندان، یگان گارد نیروی انتظامی و گارد نوپا با بیش از ۱۲۰مامور برای سرکوب زندانیانی که در اعتراض دست به اعتصاب زده‌اند، به بندهای ۱ و ۲ این زندان حمله کردند.

۲خرداد ۱۴۰۰، هفت زندانی که در بند امن زندان مرکزی ارومیه محبوس هستند، در اعتراض به شرایط فاجعه بار این بند و همچنین بدرفتاری زندانبانان با زندانیان دست به اعتصاب‌غذا زده‌اند.

چهارشنبه ۱۹خرداد۱۴۰۰، در زندان مرکزی ارومیه، در پی تحویل ندادن داروهای زندانیان از جمله قرصهای آرامبخش متادون، ۳۰۰ نفر از زندانیان از ساعت ۸ ونیم مقابل بهداری زندان تجمع کرده و اقدام به اعتراض کردند. زندانیان فریاد می دند: «شما باعث معتاد شدن ما و بدبخت شدن ما هستید شما ما را معتاد کردید و شما ما را معتاد کردید که ما اعتراض نکنیم و …».

۲۲ خردادماه ۱۴۰۰، زندانی سیاسی دارا رشیدی بدلیل رد درخواست اش برای رسیدگی به مدت حبس، دست به اعتصاب غذا زد. وی خواستار کاهش مجازات دوران حبس خود بوده که به آن رسیدگی نشده است.

۲۳خرداد ۱۴۰۰، دو زندانی بنامهای حسن محمودی و سیدعزت طاهری که از زندان نقده برای کمیسیون پزشکی به زندان مرکزی ارومیه منتقل شده بودند بدلیل تاخیر در رسیدگی به مشکلاتشان از صبح روز یکشنبه ۲۳ خردادماه دست به اعتصاب غذا زدند.

۳۰تیر ۱۴۰۰، یک زندانی به نام رامین شیرزاد که به اتهام قتل به اعدام محکوم شده و به مدت هفت سال و ۹ ماه در زندان زیر حکم اعدام محبوس بوده‌است، از روز ۱۵ تیر ماه در زندان مرکزی ارومیه دست به اعتصاب غذا زده است.

۵ مرداد۱۴۰۰، همزمان با گسترش اعتراضات سراسری و حمایت شهرهای مختلف از مردم تشنه خوزستان و مطالبات به حق آنان، و در وحشت از گسترش این اعتراضات به داخل زندان، سرکردگان زندان مرکزی ارومیه اقدام به برگزاری یک مانور سرکوبگرانه به منظور ارعاب زندانیان کردند.

۳۱ شهریور ۱۴۰۰، کلیه ۴۳ زندانی سیاسی و مذهبی محبوس در بند ۱۰ زندان مرکزی ارومیه در اعتراض به مخالفت شورای طبقه‌بندی زندان برای اعزام زندانیان بیمار به بیمارستانی خارج از زندان، دست به اعتصاب غذای جمعی زده و از تحویل گرفتن غذای زندان خودداری کردند.

۱مهر ۱۴۰۰، ۴۳ زندانی، شامل کلیه زندانیان سیاسی بند ده زندان مرکزی ارومیه که از صبح روز چهارشنبه ۳۱ شهریور ۱۴۰۰، در اعتراض به عدم رسیدگی به وضعیت بیماران و بخصوص بیماران حاد دست به اعتصاب غذای جمعی زده و از تحویلگیری غذا خودداری کرده بودند، با عقب نشینی عوامل زندان و رسیدن به خواسته شان به اعتصاب خود پایان دادند.

۲۰ مهر۱۴۰۰، زندانیان بند ۲ زندان مرکزی ارومیه که ۱۷۰نفر در آن محبوس هستند در اعتراض به کمبود غذا و شکنجه زندانیان از طریق گرسنگی، دست به اعتراض زدند.

۲۴ مهر ۱۴۰۰، بیش از صدتن از خانواده های زندانیان در زندان مرکزی ارومیه، اقدام به برپایی تجمع اعتراضی در برابر این زندان کردند.
۳۰ آبان ۱۴۰۰، زندانی سیاسی شاکر بهروزی با تحصن در مقابل دفتر نگهبانی زندان مرکزی ارومیه و تحویل نامه اعتصاب غذا، به نشانه اعتراض به فشارهای اطلاعات سپاه به خانواده شاکیان پرونده‌اش اعلام اعتصاب غذا کرد.

۱۲ آذر۱۴۰۰، زنان محبوس در بند زنان زندان مرکزی ارومیه در اعتراض به عدم پاسخگویی عوامل زندان به درخواستهایشان دست به اعتراض زده و پتوهای زندان را آتش زدند. این اعتراض با مداخله ماموران امنیتی زندان به خشونت کشیده شد.

۲۱ آذر ۱۴۰۰، به نقل از منابع مطلع، ۴۷ نفر از زندانیان سیاسی زندان مرکزی ارومیه در اعتراض به دستور رئیس زندان برای انتقال این زندانیان به یک بند جدید فوق امنیتی که بدون هیچگونه امکانات و فضای کافی می‌باشد، دست به اعتصاب غذای جمعی زدند.

۲ دیماه ۱۴۰۰، اعتصاب غذای زندانیان سیاسی زندان مرکزی ارومیه از روز یکشنبه ۲۱ آذر ۱۴۰۰ در اعتراض به تصمیم انتقالشان به یک بند امنیتی با محدودیت‌های بیشتر شروع شد. اعتصاب غذای زندانیان در حالی وارد دوازدهمین روز خود شد که حال برخی زندانیان وخیم شده اما با بی‌توجهی عوامل زندان مواجه هستند.

۱۳ دیماه ۱۴۰۰، زندانیان سیاسی ابراهیم خلیل صدیقی همدانی و سالار صدیقی همدانی در زندان مرکزی ارومیه در اعتراض به عدم رعایت اصل تفکیک جرائم و تهدید شدن با چاقو از جانب چند زندانی اجیر شده توسط رئیس زندان، دست به اعتصاب غذا زدند.

به کانال نه به زندان نه به اعدام در تلگرام بپیوندید
https://t.me/NoToPrisonNoToExecution